مطالعات گسترده نشان می‌دهد که آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های مربوط به روده (مانند کرون و کولیت اولسراتیو) را یک تا دو سال پس از مصرف افزایش دهند.
بر اساس این مطالعات، بیشترین خطر مربوط به دو دسته از آنتی‌بیوتیک‌ها بود: نیترویمیدازول‌ها و فلوروکینولون‌ها؛ که اغلب برای درمان عفونت‌های روده مورد استفاده قرار می‌گیرند. به گفته محققان، این دارو تمام باکتری‌های موجود در بدن (حتی باکتری‌های مفید) را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و اینگونه نیست که فقط باکتری‌های بیماری‌زا را نابود کند.
به گفته تیم تحقیقات، آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است از طریق تغییر میکروبیوم بر رشد IBD تأثیر بگذارند. IBD یا بیماری التهابی روده به گروهی از بیماری‌ها گفته می‌شود که سبب التهاب جدار روده بزرگ و روده باریک می‌گردند. شایع‌ترین این بیماری‌ها عبارت‌اند از: بیماری کولیت زخمی و بیماری کرون.
این تیم دریافت که در میان افرادی که آنتی‌بیوتیک مصرف کرده بودند، افراد بین ۱۰ تا ۴۰ سال، ۲۸ درصد بیشتر در معرض ابتلا به IBD بودند. محققان خاطرنشان کردند که این خطر با هر دوره مصرف آنتی‌بیوتیک افزایش می‌یابد که ۱۱ درصد برای جوانان و ۱۴ درصد برای مسن‌ترها احتمال افزایش خطر وجود دارد.
برای کاهش خطر ابتلا به IBD، توصیه می‌شود فقط در صورت نیاز از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کنید و در مصرف آنتی‌بیوتیک به منظور درمان یا کنترل بیماری‌های ویروسی (سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر بیماری‌های تنفسی و گوارشی) احتیاط کنید.
استفاده بیش از حد از آنتی‌بیوتیک‌ها تعادل باکتریایی روده (میکروبیوم) را دچار تغییرات و عوارض جدی می‌کند. هر گونه تغییر در میکروبیوم می‌تواند منجر به بیماری‌هایی در دستگاه گوارش شود.
این یافته‌ها ثابت می‌کنند ارتباطی میان افزایش مصرف آنتی‌بیوتیک و التهابات روده‌ای وجود دارد.
