به گزارش خبر فوری، اظهارات اخیر نجیب میقاتی در رابطه با تمایل حزب الله به آتش بس بازتاب بسیار زیادی داشته است. نخست وزیر لبنان چند روز پس از شهادت سید حسن نصرالله هم مدعی شده بود که رهبر حزب الله قصد آتش بس موقت با اسرائیل را داشته است. با این حال، رژیم صهیونیستی او را به شهادت رسانده است. این اظهارات باعث شده بسیاری از تحلیلگران به یاد استراتژی ناجوانمردانه اسرائیل در جنگ های متعددی که به راه انداخته بیفتند. این استراتژی «حمله در زمان آتش بس» جهت دریافت بیشترین امتیاز ممکن است.
تاریخ یک خدعه جنگی
استراتژی «حمله در زمان آتش بس» که یکی از ناجوانمردانه ترین روش ها برای پیروزی در جنگ است، نقض کننده تمام قواعد جنگی است. از دیرباز دشمنان در جنگ ها به عهد خود وفا کرده و سعی می کردند چارچوبی داشته باشند. در افسانه «داستان سه پادشاهی» که به جنگ های داخلی چین در پایان عصر امپراتوری هان می پردازد، سائو سائو، صدراعظم امپراتوری و حاکم وی، به این علت که به عهدهای خود وفا نمی کند، یکی از منفورترین افراد چین به شمار می رود و از نظر مردم، فردی بی اخلاق است که سنت های مقدس چین را نقض کرده است.
یکی از استراتژی های سائو سائو «حمله در زمان آتش بس» بوده است. او با این استراتژی توانست با 200 هزار سرباز، لشکر 800 هزار نفری یوآن شائو را که در آن زمان مهم ترین جنگ سالار چین بود و نیمی از ارضی امپراتوری هان را در اختیار داشت، شکست دهد. او بعد از رویارویی با یوآن شائو به او گفت که حاضر است در قبال ضمانت جان و مالش توسط یوآن شائو، تسلیم او شود. یوآن شائو پذیرفت و دو جنگ سالار آتش بس اعلام کرده و شروع به مذاکره بر سر جزئیات کردند. گفتگوی صلح از سپیده دم آغاز شد. زمانی که ظهر شد، جهت آفتاب تغییر کرد و مستقیم به چشم سربازان لشکر یوان شائو تابید. سربازان سائو سائو از این فرصت استفاده کرده و از دو جهت به سربازان یوآن شائو که دید خوبی نداشتند، حمله کردند. این در حالی بود که یوآن شائو همچنان در حال مذاکره با سائو سائو بود.
استراتژی «حمله در زمان آتش بس» در جنگ یوم کیپور
استراتژی «حمله در زمان آتش بس» بارها توسط اسرائیل نیز به کار گرفته شده است. یکی از مهم ترین نمونه ها در رابطه با این استراتژی «جنگ یوم کیپور» است. در این جنگ، اسرائیل با کمک آمریکا توانست استراتژی «حمله در زمان آتش بس» را اجرا کرده و ائتلاف مصر و سوریه را در موقعیت سختی قرار دهد.
جنگ یوم کیپور بعد از شکست ائتلاف عربی در جنگ شش روزه و تصرف کرانه باختری، بلندی های جولان و صحرای سینا توسط اسرائیل آغاز شد. انور سادات و حافظ اسد از دو سمت به صحرای سینا و بلندی های جولان حمله کردند و اسرائیل را غافلگیر نمودند. در ابتدای جنگ، مصر و سوریه دست بالا را داشتند. مصر توانست از کانال سوئز عبور کرده و مناطق استراتژیک صحرای سینا را تصرف کند. سوریه هم توانست جولان را به تصرف درآورد. در آن زمان دو کشور عربی مصر و سوریه که اراضی خود را پس گرفته بودند، راضی به صلح با اسرائیل بودند و پیشنهاد آتش بس دادند اما اسرائیل نپذیرفت و جنگ ادامه یافت.
چند روز بعد از آغاز جنگ، موشه دایان، فرمانده ارشد ارتش اسرائیل با تمام قوا به جولان حمله کرد و بعد از عبور از جولان به نزدیکی دمشق رسید. حافظ اسد از انور سادات کمک خواست و سادات نیز شروع به حرکت به داخل صحرای سینا کرد. این اشتباه مهلک به ضرر مصر تمام شد. تا پیش از ورود به داخل صحرای سینا، پدافند هوایی مصر از ارتش حمایت کرده و جلوی بمباران هوایی اسرائیل را می گرفت. با جدا شدن بدنه ارتش از پدافند هوایی، نیروی زمینی مصر بدون پشتوانه شد و مورد حمله شدید نیروی هوایی اسرائیل قرار گرفت. سربازان مصری که با موشک باران شدید اسرائیل مواجه شده بودند، به سرعت عقب نشینی کرده و با تلفات زیادی به نزدیکی کانال سوئز رسیدند.
در این زمان، جنگ به نوعی تعادل رسید. با وساطت آمریکا و بعد از فشار کشورهای عربی، تحریم نفت و افزایش قیمت انرژی، میان دو جبهه آتش بس اعلام شد. قرار شد مقدمات صلح و مذاکرات به سرعت فراهم شود اما اسرائیل بر خلاف تعهداتش، استراتژی «حمله در زمان آتش بس» را اجرا کرد. ارتش اسرائیل با طرح آریل شارون، از غفلت سربازان مصر استفاده کرده و کانال سوئز را دور زد و از پشت به شهر اسماعیلیه حمله کرد و توانست ضمن تصرف کانال سوئز، چند لشکر ارتش مصر را در محاصره قرار دهد. این مساله باعث شد مصر در وضعیت بدی قرار بگیرد و دست پایین را در مذاکرات داشته باشد.
اسرائیل با این حیله توانست شرایط خود را بر مصر تحمیل کند. چندی بعد انور سادات که حالا خود را یک رهبر شکست خورده می دید، تغییر رویه داد. او به اسرائیل سفر کرد و نخستین سردمدار عربی شد که عادی سازی روابط با اسرائیل را کلید می زند. اگرچه اسرائیل صحرای سینا را به مصر پس داد اما جولان در تصرف رژیم صهیونیستی باقی ماند و کشورهای عربی هم (به خصوص مصر) شروع به رها کردن ایده مقاومت در مقابل اسرائیل کردند.
خدعه ای که بارها توسط تل آویو استفاده شده است
اسرائیل با خدعه «حمله در زمان آتش بس» توانست مصر را در جنگ یوم کیپور شکست دهد. با این حال، نباید گمان کرد که این رژیم در جنگ های آتی اش دست از این ایده کشید. اسرائیل بارها و بارها از این استراتژی استفاده کرده است. یک نمونه مشخص از این روش، بعد از ترور اسماعیل هنیه در تهران به کار گرفته شد. بعد از این ترور، تهران خود را برای موشک باران اسرائیل آماده می کرد اما آمریکا پیامی به تهران فرستاد و از ایران خواست که پاسخ خود به اسرائیل را به تاخیر بیندازد، چرا که مذاکرات آتش بس حماس و اسرائیل در قطر در جریان بود و آمریکا وعده داد که به زودی میان این دو صلح برقرار خواهد شد. ایران به دلیل مذاکرات صلح از طرح موشک باران سرزمین های اشغالی عقب نشینی کرد اما اسرائیل به محض ترک میز مذاکرات، به لبنان حمله کرد و عملیات پیجرها، حمله به ضاحیه، ترور سید حسن نصرالله و حمله زمینی به جنوب لبنان را کلید زد.
