در ۶ اکتبر ۱۹۷۳، “اسرائیل” با حمله غافلگیرانه‌ای از دو جبهه عربی، یعنی سوریه و مصر، غافلگیر شد تا سرزمین‌های سینا در مصر و جولان در سوریه که در تهاجم ژوئن ۱۹۶۷ توسط “اسرائیل” اشغال شده بود، پس گرفته شود.
طبق گزارش المیادین، پس از شروع این جنگ، نیرو‌های مسلح مصر و سوریه به اهداف خود رسیدند و در روز‌های اول نبرد، دستاورد‌های ملموسی به دست آمد، به گونه‌ای که نیرو‌های مصری با عبور از کانال سوئز، خط دفاع “بار لو” در سرزمین‌های اشغالی را با موفقیت در هم کوبیده و تا ۲۰ کیلومتری شرق سینا نفوذ کردند، و از طرف دیگر نیرو‌های سوریه توانستند به عمق جولان و دشت الحوله نفوذ کنند.
پنج سال پس از این جنگ که پایه‌های رژیم صهیونیستی را به شدت لرزاند، محمد انور سادات، رئیس جمهور فقید مصر، در سال ۱۹۷۸ قرارداد ننگین «کمپ دیوید» را با «اسرائیل» تحت حمایت آمریکا امضا کرد که از جمله مفاد آن باز کردن گذرگاه‌های مرزی میان مصر و فلسطین اشغالی بود.
در آن دوره مه آلود از تاریخ مصر، ۳ وزیر امور خارجه این کشور اعم از اسماعیل فهمی، محمد ریاض و محمد ابراهیم کامل در مخالفت با عقاید و جهت گیری‌های انور سادات یا اعتراض به نحوه انجام مذاکرات او با طرف اسرائیلی استعفا دادند.
توافق عادی سازی که سادات با مناخیم بگین، نخست وزیر وقت رژیم اسرائیل در حضور جیمی کارتر، رئیس جمهور آمریکا امضا کرد، بسیار جنجال برانگیز شد. با این وجود و علی رغم گذشت دهه ها، هنوز ترس رژیم صهیونیستی از واکنش‌های ناگهانی مردم مصر در رد اشغالگری اسرائیل فروکش نکرده است، به ویژه که توافق عادی سازی با اشغالگران مورد استقبال مردم مصر قرار نگرفت و سال هاست که آن‌ها علیه اشغالگری شعار می‌دهند.
علی رغم توافقات عادی سازی و تلاش اسرائیل برای همسو سازی مواضع مصر با خود، اکنون و پس از گذشت نزدیک به ۵۰ سال از ساخت گذرگاه العوجه، یک سرباز مصری به نام محمد صلاح برخاسته و با اجرای عملیات تیراندازی در این گذرگاه که منجر به هلاکت ۳ سرباز صهیونیست و زخمی شدن ۳ نفر دیگر از آنان شد، خاطرات تلخ جنگ اکتبر را برای این رژیم زنده کرد.
بسیاری این سوال را مطرح می‌کنند که چرا محمد صلاح برای اجرای عملیات شهادت طلبانه خود، گذرگاه العوجه، واقع در مرز مصر با فلسطین اشغالی را انتخاب کرد.
این عملیات که توسط سرباز مصری در ۳ ژوئن ۲۰۲۳ انجام شد، با برنامه ریزی دقیق و از قبل آماده شده صورت گرفت؛ به گونه‌ای که صلاح به راحتی توانست با زیرنظر گرفتن مرزها، مسافتی بیش از ۵ کیلومتر را مخفیانه بپیماید و با عبور از سیم‌های خاردار خود را به پادگان نظامی اسرائیل در عمق ۱۵۰ متری سرزمین‌های اشغالی برساند و بدون آنکه نیرو‌های صهیونیست موفق به شلیک حتی یک گلوله به سمت او شوند، عملیات خود را از نزدیک اجرایی کند.
محمد صلاح پس از انجام موفقیت آمیز این عملیات به مسیر خود در عمق اراضی اشغالی فلسطین ادامه داد و با نشستن در کمین گشت پیاده نیرو‌های اشغالگر، ساعاتی پس از انجام اولین عملیات خود، توانست سومین نفر از نیرو‌های صهیونیست را به هلاکت برساند.
برخی این عملیات قهرمانانه را ضربه مهلک به رژیم صهیونیستی توصیف کردند، چرا که به شدت از این عملیات و تبعات وخیم آن برای ارتش خود دچار سردرگمی شد؛ به ویژه آنکه این عملیات از طریق گذرگاه مهم و خاص العوجه که استان شمال سینا در مصر را از سرزمین‌های اشغالی فلسطین جدا می‌کند، انجام شده است.
گذرگاه العوجه یکی از گذرگاه‌های مرزی است که پس از امضای توافق نامه عادی سازی بین مصر و رژیم صهیونیستی ایجاد شد. این گذرگاه منطقه العوجه در شبه جزیره سینا را به منطقه نیتزانا که تحت اشغال ارتش صهیونیستی است، متصل می‌کند و در ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی مرز مصر با نوار غزه قرار دارد.
رسانه‌های اسرائیلی تأکید کردند که انتخاب گذرگاه العوجه که در توافقنامه کمپ دیوید هم درج شده است، توسط شهید محمد صلاح برای اجرای عملیات خود، این پیام را دارد که هیچ توافقی نمی‌تواند از اسرائیل محافظت کند.
آنچه در مورد عملیات شهید صلاح در نزدیکی گذرگاه العوجه قابل توجه است اینکه باعث سردرگمی گسترده در داخل اسرائیل شد و این مسئله در گزارش‌های رسانه‌های اسرائیلی مشهود بود، کما اینکه عملیات شهید محمد صلاح، یک بار دیگر شکست طرح عادی سازی با کشور‌های عربی را برجسته کرد.
نام سرباز مصری که عملیات قهرمانانه گذرگاه العوجه را انجام داد در صدر تبادلات شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت و چند ساعت پس از اجرای عملیات، شادی بی نظیری خیابان‌های مصر را فراگرفت. فعالان فضای مجازی از طریق حساب‌های کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی و با اشتراک‌گذاری تصاویری از محمد صلاح، عملیات قهرمانانه سرباز مصری مدافع فلسطین را جشن گرفتند.
رسانه‌های عربی در آن زمان اظهار نظر کردند و گفتند که این مواضع ملت مصر، مؤید شکنندگی توافقات عادی سازی و امتناع ملت‌های عربی از برقراری هرگونه رابطه با اشغالگران است.
