بررسی ها نشان می دهد کمبود شکر به نقطه بحرانی در سطح بازارهای جهانی رسیده است به طوری که زمزمه های گرانی و کمبود این کالا کلید خورده است و از آنجایی که ایران بخشی از نیاز خود را از طریق واردات شکر تأمین می‌کند پیش بینی می شود که مانند دیگر کالاهای اساسی صعود غیرمنتظره ای را در ماه های آینده تجربه کند.
سال گذشته کمبود شکر برخی واحدهای صنعتی را یا تعطیل کرد؛ به طوری که سطح زیرکشت چغندر به دلیل تأخیر در اعلام قیمت خرید تضمینی، افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل مواد اولیه و عدم تخصیص مناسب سهمیه شکر کاهش قابل ملاحظه ای پیدا کرد.
بر اساس اظهارات راوی گوپتا، مدیر اجرایی شرکت تولیدکننده بزرگ شری شوگرز، در حاشیه کنفرانس شکر دوبی گفت: کاهش تولید شکر در هند، محدودیت‌های عرضه از سوی تایلند و اتحادیه اروپا و همچنین تقاضای بالا برای شکر سفید می‌تواند باعث افزایش قیمت جهانی این محصول شود.بنابراین اگر میزان عرضه در سطح جهانی کاهش یابد، تأمین آن برای ایران دشوارتر می‌شود؛ به‌ویژه اگر کشورهای صادرکننده مانند هند محدودیت‌هایی در صادرات اعمال کنند.
حواستان باشد غافل گیر نشوید!
این درحالی است که به نظر می رسد در صورت افزایش قیمت شکر مشابه اتفاقاتی که که برای روغن افتاد نیز مجددا تکرار شود و بسیاری از فروشندگان که سودای سود بیشتر دارند از فروش شکر خودداری کرده و با محدودیت عرضه در سطح فروشکاه ها این احتمال وجود دارد که این کالا کمیاب و یا با قیمت های گزاف فروخته شود.
رشد هزینه‌های تولید، مشکل تأمین ماده اولیه، چالش های مربوط به تخصیص سهمیه شکر، افزایش هزینه‌های تولید و حمل و نقل، از اصلی ترین مشکلاتی است که تولیدکنندگان با آن مواجه هستند. این درحالی است که چالش‌های مربوط به توزیع شکر از طریق سامانه بازارگاه و تخصیص ناعادلانه سهمیه ها نیز به وخامت این بازار می افزاید.
پیش بینی کارشناسان نشان می دهد با افزایش قیمت‌های جهانی و کاهش تولید شکر در کشورهای صادرکننده مانند هند و تایلند تقاضای جهانی برای شکر افزایش یافته و از سویی دیگر، احتمال محدودیت‌های صادراتی توسط کشورهای صادرکننده منجر به افزایش قیمت شکر در بازارهای جهانی شود. این درحالی است که موج جدیدی از افزایش قیمت را در این بازار شاهد خواهیم بود که فشار آن بر مردم و صنایع وابسته مانند تولیدکنندگان مواد غذایی و شیرینی‌پزی است.
