به گزارش خبر فوری، می توان قدرت نظامی ارتش اسرائیل را از جهات مختلف بررسی کرد. اگرچه ارتش رژیم صهیونیستی یکی از بازیگران مهم خاورمیانه و جهان است و در رتبه بندی قدرت های نظامی جهان نیز مقام هفدهم را دارد (ایران در این رتبه بندی مقام چهاردهم را دارد)، اما ارتش رژیم صهیونیستی مانند سایر ارتش های جهان، نقاط قوت و ضعف خاص خود را داشته و اشکالاتی قابل اعتناء دارد.
در این گزارش قصد داریم به بهانه شعله‌ور شدن آتش جنگ در منطقه و استیصال نظامی صهیونیستها، مروری بر ساختار کلی ارتش رژیم اشغالگر داشته و به بررسی نقاط ضعف و قوت آن بپردازیم.
مروری بر ساختار ارتش اسرائیل
ارتش های جهان بر اساس دو پلتفرم و ساختار غربی و شرقی ایجاد شده اند. ریشه این تقسیم بندی به جنگ سرد و تقسیم جهان به دو بلوک شرق و غرب بازمی گردد. در نیمه دوم قرن 20، کشورهای عضو بلوک شرق، ارتش هایی مانند ارتش شوروی داشتند و کشورهای عضو بلوک غرب، از ارتش هایی مانند ارتش آمریکا برخوردار بودند.
ارتش های شرقی دارای ساختار موشکی و راکتی قدرتمند، نیروی زمینی و انسانی قوی و تانک ها و خودروهای زرهی پرتعداد هستند اما نیروی هوایی قدرتمندی ندارند و به جای تمرکز بر جنگنده ها روی موشک های بالستیک خود سرمایه گذاری می کنند.
در آن سو، ارتش های غربی، دارای هواپیماها و جت های پرتعداد هستند و به جای سرمایه گذاری روی قدرت موشکی، بر قدرت هوایی خود سرمایه گذاری می کنند (اینجا بخوانید).
ارتش رژیم صهیونیستی نیز ساختار غربی دارد و بر اساس ساختار نظامی بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده ایجاد شده است.
نقاط قوت و ضعف ارتش رژیم صهیونیستی
ارتش رژیم صهیونیستی از یک نیروی هوایی قدرتمند برخوردار است. برگ برنده اسرائیل در جنگ 6 روزه و شکست ارتش ائتلاف عربی، جنگنده های پرتعداد و قدرتمندش بود. اسرائیل نزدیک به 500 هواپیمای جنگی فعال دارد. ارتش اسرائیل حدود 193 جنگنده، 20 هواپیمای چندمنظوره، 117 هلی کوپتر و 124 هواپیمای آموزشی نظامی دارد.
با این حال، قدرت دریایی اسرائیل در مقایسه با سایر ارتش های بزرگ دنیا زیاد نیست. نیروی دریایی رژیم صهیونیستی 67 کشتی دریایی دارد اما مجهز به ناوچه و ناوشکن و ناوهواپیمابر نیست و تنها 7 ناوچه سبک و 5 زیردریایی دارد.
با اینکه ساختار ارتش اسرائیل، مدل غربی است اما توپخانه نسبتا قدرتمندی دارد. ارتش رژیم صهیونیستی مجهز به بیش از 1 هزار تانک و 35 هزار خودرو زرهی است و بیش از 500 توپخانه خودکششی و 120 راکت انداز فعال دارد.
با وجود این، نیروی زمینی اسرائیل در برخی زمینه ها دچار مشکل است. اگرچه در اسرائیل سربازی اجباری برای مردان و زنان وجود دارد اما همچنان، تعداد سربازان این رژیم زیاد نیست. به لحاظ جمعیت و تعداد سرباز بالقوه، رژیم صهیونیستی رتبه 92 را از بین 145 دولت دارد.
با این حال، به لحاظ سربازان فعال در امور نظامی، اسرائیل رتبه 31 را دارد. این نشان می دهد اگر جنگ اسرائیل با یک دولت یا کشور طولانی شود، دچار ضعف می شود چرا که تعداد سربازان ذخیره و منابع انسانی زیادی ندارد اما احتمالا بتواند جنگ های کوتاه مدت را مدیریت کند.
اسرائیل به لحاظ لوجستیکی نیز وضعیتی دوگانه دارد. اگرچه رژیم صهیونیستی متحدانی قدرتمند داشته و روی حمایت مالی آنها حساب ویژه ای باز کرده اما در برخی منابع زیرزمینی و فاکتورهای لوجستیکی ضعیف است. اسرائیل منابع نفت و گاز زیادی ندارد، مساحت زیادی نداشته و از خطوط آهن و راه های داخلی طولانی برخوردار نیست. در مقابل، بودجه نظامی زیادی دارد، از سرمایه گذاری خارجی قابل توجهی برخوردار بوده و در برخی شاخص های لوجستیکی مانند فرودگاه، بنادر دریایی و برخی منابع مانند زغال سنگ، شرایط خوبی دارد.
همچنین، باید در نظر داشت که اسرائیل به لحاظ جغرافیایی نیز در شرایط خوبی نیست. فلسطین اشغالی از سمت شمال غرب به دریای مدیترانه، از سمت شمال به جنوب لبنان، از سمت شمال شرق به بلندی های جولان و سوریه، از سمت شرق و جنوب شرق به اردن و کرانه باختری و از سمت جنوب و جنوب غرب به مصر می رسد.
در جنوب لبنان، حزب الله فعال است و با اسرائیل درگیری دارد. از سمت بلندی های جولان نیز، سوریه با رژیم صهیونیستی درگیر است. کرانه باختری و غزه نیز از دو سو با اسرائیل درگیر بوده و خواهند بود. اگرچه مرز مصر و اردن آرام است اما این دو کشور نیز سابقه جنگ با اسرائیل را دارند و از آنجا که مسلمان و عرب هستند، هرگز متحد استراتژیک اسرائیل به حساب نمی آیند. به همین علت، می توان اسرائیل را رژیمی تنها در میان اعراب مسلمان دانست.
