باستان‌شناسان همچنان در حال کشف رمز و راز یک محل دفن عجیب در دیژون فرانسه هستند که قدمت آن به سال‌های ۴۵۰ تا ۲۵ پیش از میلاد باز می‌گردد.
این افراد احتمالا بیش از ۲۰۰۰ سال پیش دفن شده‌اند و گورهای آن‌ها مربوط به ۴۵۰ تا ۲۵ پیش از میلاد است. بقایا مربوط به ۱۳ فرد بزرگسال است که همه به شکل مشابهی دفن شده‌اند. هر یک از آن‌ها به شکل نشسته در یک گودال قرار گرفته‌اند، طوری که پشت آن‌ها به دیوار شرقی گودال تکیه داده شده و صورت‌شان به سمت غرب است. پاهای آن‌ها خم شده و دستانشان نزدیک به استخوان ران یا لگن است.
این گورستان مرموز در جریان نوسازی در حیاط یک مدرسه کشف شد
آنّاماریا لاتران، باستان‌شناس-انسان‌شناس می‌گوید: «این موقعیت نشسته غیرمعمول است. ما بیشتر به گورهایی عادت داریم که در آن متوفی درازکش است، معمولاً به شکل خوابیده به پشت، با اندام‌های پایینی کشیده و خم نشده.»
گودال‌های یافت‌شده حدود ۰.۹۱ متر قطر دارند و در یک زمین مستطیلی ۲۵ متری به شکل یکنواخت از هم فاصله دارند. باستان‌شناسان هیچ اثر هنری در گورها پیدا نکردند، جز یک بازوبند سیاه سنگی مربوط به ۳۰۰ تا ۲۰۰ پیش از میلاد.
مکان‌های دفن مشابهی در فرانسه و سوئیس کشف شده‌اند. پیش‌تر باستان‌شناسان گمان می‌کردند چنین گورهایی متعلق به مجرمانی است که در موقعیتی تحقیرآمیز دفن می‌شدند که بخشی از مجازاتشان بود. اما حالا به این مشکوک شدند که این نوع دفن ممکن است برای افرادی با موقعیت اجتماعی بالا مانند اعضای خانواده‌های بلندمرتبه یا شخصیت‌های سیاسی و مذهبی رده‌بالا هم باشد.
اِقوِه لاگانیه، سرپرست حفاری‌ها می‌گوید: «بی‌تردید ما با افرادی از یک طبقه اجتماعی خاص روبه‌رو هستیم».
باستان‌شناسان در حال کار در محل حفاری در دیژون
افرادی که در این محل دفن شده‌اند به احتمال زیاد از قبیله گال‌ها بوده‌اند؛ گروهی از کشاورزان سلتی که در دوره آهن در مناطقی از فرانسه، بلژیک، آلمان و ایتالیا زندگی می‌کردند.
باستان‌شناسان امیدوارند با تجزیه و تحلیل‌های DNA و شیمیایی، اطلاعات بیشتری از این افراد به‌دست آورند. همچنین امیدوارند با استفاده از تکنیک‌های تاریخ‌گذاری رادیوکربن، بتوانند تاریخ‌های دقیق‌تری برای قدمت دفن‌ها پیدا کنند.
در همین محل، باستان‌شناسان گورهای ۲۲ کودک را پیدا کرده‌اند که احتمالاً در قرن اول میلادی دفن شده‌اند. این افراد که احتمالاً در سال‌های اولیه زندگی خود فوت کرده‌اند، همگی در حالت‌های جانبی یا به پشت قرار دارند. هیچ بقایای بزرگسالی پیدا نشده که این نشان میدهد این گورستان مختص کودکان بوده است.
باستان‌شناسان پوشش‌های سنگی و میخ‌هایی پیدا کرده‌اند که نشان میدهد کودکان زمانی در تابوت‌های چوبی دفن شده‌اند که به مرور زمان تجزیه شده‌اند. در برخی گورها سکه‌ها، سفال‌ها و سایر گورنهاده‌ها پیدا شده است.
اگرچه این منطقه مدت‌ها قبرستان بوده، به‌نظر می‌رسد بعدها برای کشاورزی دوباره استفاده شده است. باستان‌شناسان مجموعه‌ای از گودال‌های کاشت موازی، به همراه قطعاتی از سفال‌های مربوط به دوره گالو-رومی پیدا کرده‌اند.
آن‌ها همچنین چندین جمجمه گاو را شناسایی کرده‌اند که نشان میدهد از این مکان بعدها برای کشتار حیوانات استفاده می‌شده است، احتمالاً در قرن شانزدهم یا هفدهم میلادی.
