جفت شدن ماه و زحل هنگام غروب خورشید در آسمان جنوب شرقی قابل مشاهده خواهد بود. زحل در بالا و سمت راست ماه قرار میگیرد. همچنین ماه و زحل از طلوع صبح زود، درست قبل از فرو رفتن در زیر افق، کمی قبل از ساعت ۴ صبح به وقت شرقی (۰۸۰۰ GMT) ناپدید خواهند شد.
در طول نزدیک شدن و پیوستگی، ماه قدر ۱۲.۵- خواهد داشت که پیشوند منهای آن نشان دهنده یک جسم درخشان در آسمان زمین است، در حالی که زحل با قدر ۰.۵ بسیار کم نورتر خواهد بود. علیرغم اینکه این یک رویکرد پیوستگی است، ماه و زحل همچنان از هم فاصله دارند و نمیتوانند از دید باریک تلسکوپ دیده شوند. با این حال، دو جرم آسمانی باید با هم در میدان دید وسیعتر برخی از دوربینهای دوچشمی با بزرگنمایی کمتر قابل مشاهده باشند.
پیوند بین ماه و زحل در دلو، همچنین باید به تماشاگران آسمان فرصتی برای شکار و کشف برخی اجرام نجومی سختتر برای دیدن را ارائه دهد. به عنوان مثال، حرکت کردن زیر اجرام منظومه شمسی به قدر ۱.۲ ستاره فومالحوت خواهد بود.
درخشانترین ستاره در حوت، فومالحوت، جرم و عرضی در حدود دو برابر خورشید دارد و ۱۷ برابر روشنتر از ستاره ماست و علیرغم اینکه در فاصله ۲۵ سال نوری از زمین قرار دارد، از روی زمین قابل مشاهده است. فومالحوت زمانی که در سال ۲۰۰۸ اولین ستارهای بود که دارای یک سیاره فراخورشیدی در مدار خود بود، مستقیماً تصویربرداری شد و جایگاه ویژهای در تاریخ نجوم به دست آورد.
پرواز در ارتفاعات نزدیک بین ماه و زحل و به سمت شرق الطیر، درخشانترین ستاره صورت فلکی عقاب و دوازدهمین ستاره درخشان در آسمان شب خواهد بود. الطیر در حدود ۱۶.۷ سال نوری از زمین واقع شده است و جرم آن حدود دو برابر خورشید است، اما تنها ۱۱ برابر درخشندگی آن است. اعتقاد بر این است که این ستاره نسبتاً جوان است، با تخمینهای اخیر در مقایسه با ستارهای میانسال مانند خورشید که حدوداً ۴.۶ میلیارد سال سن دارد، سن آن حدود ۱۰۰ میلیون سال برآورد میشود.