بخش‌های مهم گفت‌وگو با محمد صادق جوادی‌حصار را در ادامه می‌خوانید:
FATF چه خوب باشد و چه نامناسب باشد، یک قانون در حال اجرای بین‌المللی است که همه شرکای اقتصادی و راهبردی ایران متعهد به اجرای آن هستند. تاسف‌آور اینکه این کشورها در همه معاملاتی که با ایران دارند، جانب حامیان FATF جهانی را می‌گیرند و از ایران اجرای آن را طلب می‌کنند.
ایران متضرر بزرگ معاملات و مناسبات تجاری و ارتباطی جهانی است. این استانداردهای دوگانه و چند‌گانه در ایران باعث شده ایران هم چوب را بخورد و هم پیاز را. در حوزه مناسبات جهانی حتی چینی‌ها و روس‌ها مطالبات ایران را معطوف به اجرای FATF می‌کنند. اما ایران از این کنوانسیون فقط خسارت‌هایش را تحمل می‌کند.
مانند بسیاری از پرونده‌های دیگر و بدون هیچ دلیل خاصی FATF هم برای ایران ناموسی شده است. ایران در داخل این سند بین‌المللی را اجرا می‌کند اما از مواهب آن بی‌بهره است. یکی از مولفه‌های اصلی FATF این است که تمام داد و ستدهای داخلی و بین‌المللی ایران تحت نظارت بانک مرکزی ایران و دستگاه‌های نظارتی بین‌المللی باشد.
در داخل کشور به لوازم نظارت پایبندی نشان داده می‌شود، مردم هم همراهی می‌کنند، اما گروه اقلیتی که کاسبان تحریم هستند و دل‌شان نمی‌خواهد در عرصه جهانی، حساب و کتابی بر اموال و دارایی‌های آنان انجام بگیرد، کشور را قربانی کرده و در مسیر پیوستن به FATF مانع تراشی می‌کنند.
به نظرم اجرای FATF قبل از اینکه به ضرر ایران باشد به ضرر مشتی دلال انحصار‌طلب طماع است که از این بازار آشفته سودهای بی‌حساب و کتاب می‌برند. دولت حتما باید در راستای تحقق منافع ملی و رضایتمندی شهروندان و کسبه خرد و کلان، این سند بین‌المللی را تصویب کرده و به آن بپیوندد. مردم نشان داده‌اند همواره حامی رویکردهای معقول و تدابیر مناسب هستند. دولت چهاردهم و نظام جمهوری اسلامی راهی جز حفظ سرمایه بزرگ خود که اعتماد مردم است، ندارد. باید اعتماد مردم با احیای برجام و الحاق به FATF و… جلب شود.
