به گزارش سرویس بین الملل صراط نیوز فرقی نمی کند که نامت چه باشد و رهبر کدام کشور باشی. تنها کافیست قدمی از مواضع خود عقب نشینی کرده و مسحور لبخندهای شیطانی و دستکش مخملی دشمن شوی. درست در همین لحظه است که همان دشمن اتوکشیده و به ظاهر منصف، چنان گردنت را بشکند که صدایش به گوش تمام عالمیان برسد!
تفاوتی ندارد “میخائیل گورباچف” باشی یا “یاسر عرفات” یا “معمر قذافی” یا “محمد مرسی” یا “اشرف غنی” و حتی “بشار اسد”، فقط باید به وعده های پوچ و توخالی شیطان بزرگ و متحدین اروپایی و عربی اش دل ببندی و با توبه از مسیر گذشته، رویه اعتمادسازی را در پیش بگیری. دیر زمانی نخواهد گذشت که درخواهی یافت، تمام آن وعده ها سرابی بیش نبود و نه تنها تمام هستی ات را با دست های خود بر باد داده ای بلکه حسرت و پشیمانی، ملازم روز و شبت خواهد شد!
تمدید 13 ساله حضور بشار اسد در رأس حکومت سوریه، تنها به علت طبقه بندی او در محور مقاومت و پشتیبانی همه جانبه جمهوری اسلامی ایران از او میسر بود وگرنه اگر حضور ایران و فرماندهان مستشاری همچون شهید حاج قاسم سلیمانی در سوریه نبود، نسخه بشار و حکومتش در همان سال 2011 پیچیده شده بود.
پس از برچیده شدن طومار گروهک های تکفیری و پایان داعش در سوریه با مجاهدت شیرمردان ایرانی مدافع حرم، فیل بشار اسد یاد هندوستان کرد و با جوشیدن خون عربی در رگ هایش، به فکر توسعه و بازسازی ویرانی های کشورش با دلارهای اماراتی و سعودی افتاد درحالیکه از یاد برده بود که عامل اصلی ایجاد تنش و اغتشاش در کشورش از سال 2011، همین به اصطلاح برادران نوکیسه عرب بودند!
بشار اما در تداوم سیاست های فاصله گیری از ایران، زیر بیانیه ای را در اتحادیه عرب امضا کرد که براساس آن حق مالکیت بر جزایر سه گانه را به امیرنشین امارات می داد. در عین حال بی مسئولیتی حکومت سوریه در قبال حملات دائم رژیم صهیونی به مواضع و حتی کنسولی جمهوری اسلامی در دمشق و همچنین عدم مشارکت در دفاع از محور مقاومت پس از عملیات غرورآفرین 7 اکتبر 2023، نشان از این واقعیت داشت که بشار اسد دیگر آن فرد سابق نیست و جنم همراهی با محور مقاومت را از دست داده است.
اعتمادسازی ناشیانه بشار در قبال محور “غربی/عبری/عربی” اما خیلی زود به ضررش تمام شد و سرانجام حکومت خاندان اسد بر سوریه در آخرین ماه میلادی سال 2024 به پایان رسید. در عین حال سرنوشت تلخ بشار اسد باید درس عبرتی برای سایر غربزدگان و آمریکوفیل هایی باشد که با شعارهای احمقانه ای نظیر «اعتمادسازی» و اجتناب از «تله تنش»، حکم مرگ خویش را امضا کرده و بر شیشه عمرشان سنگ می زنند!
