دست‌های انسان برای میلیون‌ها سال نشان‌دهنده عدد ۱۰ بوده‌اند اما به نظر می‌رسد دانشمندان «دانشگاه کمبریج»(University of Cambridge) این را کافی نمی‌دانند.
به گزارش دیلی‌میل، متخصصان دانشگاه کمبریج یک فناوری جدید را موسوم به «شست سوم» ساخته‌اند که یک پروتز قابل کنترل متصل به لبه دست راست است.
شست سوم به کاربران امکان می‌دهد تا فقط با استفاده از یک دست خود اشیاء را بردارند، بطری‌های نوشیدنی را باز کنند، به وارسی کارت‌های بازی بپردازند، موز را پوست بکنند و حتی سوزن را نخ کنند.
در آزمایش شست سوم، داوطلبان فورا به این فناوری که می‌تواند توانایی‌های حرکتی را فراتر از محدودیت‌های بیولوژیکی کنونی ارتقا دهد، عادت کردند.
پژوهشگران آینده‌ای را نمی‌بینند که در آن انسان‌ها به طور طبیعی و در روند تکامل، شست‌های اضافی داشته باشند. به همین دلیل می‌گویند که نسخه رباتیک آنها می‌تواند زندگی مردم را آسان‌تر کند. این فناوری به ویژه می‌تواند برای افراد مبتلا به قطع عضو ارزشمند باشد که برای مثال، یک بازوی خود را از دست داده‌اند و در انجام دادن کارهای روزمره تنها با یک دست مشکل دارند.
«لوسی داودال»(Lucy Dowdall) از پژوهشگران این پروژه گفت: زندگی روزمره ما در حال حاضر با فناوری‌های پوشیدنی پیش می‌رود و ما شاهد افزایش تعداد فناوری‌های تقویت‌کننده ویژه هستیم. شست سوم را می‌توان برای گسترش عملکرد دست استفاده کرد. بنابراین، از شست سوم می‌توان در هر کاری استفاده کرد که به برداشتن چندین شیء به صورت همزمان یا ثابت نگه داشتن یک شیء هنگام کار کردن با یک شیء دیگری نیاز دارد.
شست سوم در سمت مخالف شست واقعی قرار می‌گیرد و با یک حسگر فشار کنترل می‌شود که زیر انگشتان شست پا تعبیه شده است. هر دو حسگر انگشتان پا که به صورت بی‌سیم به انگشت شست دست متصل هستند، با واکنش فوری به تغییرات ظریف فشار ناشی از انگشتان پا، حرکات گوناگون را کنترل می‌کنند.
انگشت شست در اندازه‌های متفاوت ارائه شده است تا برای دست کودکان و بزرگسالان مناسب باشد. این گروه پژوهشی، ۵۹۶ شرکت‌کننده را در محدوده سنی سه تا ۹۶ سال آزمایش کردند و به آنها فرصت دادند تا با این فناوری آشنا شوند.
پژوهشگران دریافتند که انگشت شست سوم در مجموع تا ۹۹.۳ درصد با موفقیت پوشیده و کنترل شده است. همچنین، ۹۸ درصد از شرکت‌کنندگان با استفاده از انگشت شست سوم توانستند اشیا را در اولین دقیقه با موفقیت بردارند و جابه‌جا کنند.
افراد مسن و جوان هنگام استفاده از دستگاه دارای سطح مشابهی از توانایی بودند. با وجود این، بررسی‌های بیشتر در گروه سنی افراد مسن نشان داد که با افزایش سن، عملکرد کاهش می‌یابد. پژوهشگران گفتند: این تأثیر می‌تواند به دلیل تخریب توانایی‌های حسی-حرکتی و شناختی باشد که با افزایش سن مرتبط است. علاوه بر این، این اثرات می‌توانند رابطه بین نسل و فناوری را نشان دهند.
انگشت شست سوم به صورت تجاری در دسترس نیست و مشخص نشده که چه زمانی و چگونه در دسترس عموم قرار می‌گیرد یا هزینه آن چقدر است اما پژوهشگران امیدوارند که این فناوری بتواند راه را برای ارائه دادن سایر دستگاه‌های فراگیر انسان‌محور هموار کند. آنها در ادامه نوشتند: فناوری‌های تقویتی آینده می‌توانند تأثیر گسترده‌ای را بر جامعه بگذارد و برای بسیاری از مردم سودمند باشد.
این پژوهش در مجله «Science Robotics» به چاپ رسید.
