اخبار حاکی از آن است که وزارتخانه‌هایی مثل نفت و کار در حال حاضر محل کشمکش میان برخی جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب و دولت پزشکیان هستند.
دعوا بر سر نفت
اخبار حاکی از آن است که فعلاً فشار زیادی بر رئیس‌جمهور وجود دارد که یک گزینه حزبی خاص با تجربه وزارت در امور صنعتی و بی‌تجربه در مساله نفت را به عنوان گزینه پیشنهادی به مجلس ببرد. گفته می‌شود که پزشکیان تا کنون در برابر این فشار‌ها مقاومت کرده و تمایلی به معرفی این شخص برای تصدی وزارت نفت ندارد. از سوی دیگر، زمزمه‌های بهارستان و تحلیل‌ها حاکی از آن است که مجلس به این گزینه رای نخواهد داد.
به سوی شستا
وزارت کار یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های دولتی است که شرکت‌های اقتصادی زیادی زیرمجموعه آن هستند. به همین دلیل رفتن به وزارت کار – نه در بخش‌های مربوط به کارگران و دست‌وپنجه نرم کردن با مسائل مدیریتی و کارگران، بلکه بخش‌های اقتصادی برخوردار – همواره مورد توجه و علاقه برخی سیاسیون بوده است. در حال حاضر اخباری نیز از فشار‌هایی برای در اختیار گرفتن این وزارتخانه و شرکت‌های آن شنیده می‌شود.
در دولت سیزدهم، این وزارتخانه و مجموعه‌های اقتصادی‌اش در اختیار نیرو‌های پایداری قرار گرفت که بازتاب و حاشیه زیادی به دنبال داشت. گزینه‌های مطرح شده برای این وزارتخانه هم در میان کسانی هستند که احتمالا با رای عدم اعتماد بهارستان‌نشینان مواجه می‌شوند.
هشدارهای مکرر
مساله سهم‌خواهی‌ها طی هفته‌های گذشته با واکنش و هشدار‌هایی از سوی چهره‌های سیاسی مواجه شده است. بهزاد نبوی، چهره سیاسی کهنه‌کار پیش از این مطرح کرده بود: «با مطالعه مطالب دوستان، به نظر می‌رسد شعار “برای ایران” قبل از انتخابات، به شعار “برای وزارت” تبدیل شده. از همه اعضای کمیته‌ها عاجزانه استدعا دارم، به خاطر ایران و به خاطر دکتر پزشکیان بینوا، دست از سهم‌خواهی از این گوشت قربانی بردارند. پیشنهاد می‌کنم رئیس و همه اعضای کمیته‌ها، از داشتن پست و مقام منع شوند، تا بتوانند کمی هم به فکر ایران و آینده آن باشند.»
غلامحسین کرباسچی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیرکل پیشین کارگزاران سازندگی نیز در آخرین مصاحبه خود با جماران، گفت: «آقای پزشکیان در دوران تبلیغات، تعبیر بسیار خوبی داشتند که باید برویم به آدم‌های متخصص تمنا و خواهش کنیم که اگر واقعاً کاری از آن‌ها برمی‌آید، مسئولیت قبول کنند. اما این‌ها که با اصرار و تماس تلفنی با تک تک اعضای کمیته‌ها و شورای راهبری، با تحت فشار قرار دادن خود آقای پزشکیان، با تهدید کردن به این‌که اگر فلان جور نشود در مجلس فلان کار می‌کنیم و جلو رأی اعتماد را می‌گیریم، معلوم است که احساس وظیفه به اینجا که نمی‌کشد و مسائلی غیر از احساس وظیفه در آن‌ها مطرح است.»
احمد زیدآبادی هم در صفحه شخصی خود نوشته است: «گویا خواری پیشهٔ افرادی در این کشور شده است! حقا که گدایی پول در کوی و برزن شرف دارد بر گدایی پست و مقام. خداوند این سرزمین را از گدایان در امان نگه دارد! اگر جای دکتر پزشکیان بودم، به هر گدایی، قاطعانه نه می‌گفتم حتی اگر علامهٔ دهر باشد!»
