[ad_1]
به گزارش خبرآنلاین روزنامه ایران نوشت: این انتقادها از جهتی درست است و از جهتی درست نیست. منظور از درست بودن انتقادها، این است که این اظهارات در چهارچوب نگرش سیاسی جناحها مطرح شده و هر کسی از ظن خود یار دولت میشود؛ منظور از درست نبودن انتقادها هم این است که این اظهارات صرفاً با سنجه سیاسی اصلاحطلب-اصولگرا قضاوت شود؛ اما نکته آنجاست که دولت پزشکیان نه تماماً اصلاحطلب است، نه تماماً اصولگرا.
وقتی چهارچوب عملی و منطق نظری دولت پزشکیان «وفاق» است، نمیتوان انتظار داشت مدیران دولت صرفاً با منطق اصلاحطلبی یا منطق اصولگرایی مدیران انتخاب شوند.
دولت پزشکیان و راه دیگر
به عنوان مثال در یکی از موارد، پزشکیان در اینباره گفت:«کارآمدی، تخصص و پاکدستی از معیارهای اصلی در انتخاب مدیران است. بنده نیامدهام تا گروه و جناح خاصی را بر سر کار بیاورم، بلکه به دنبال آن هستم مدیریت اجرایی کشور را در مسیر درست هدایت کنم.»
این انتصابها یک معنی دارد؛ دیگر سلیقه سیاسی و ارتباط و پیوستگی جناحی ملاک نیست؛ ملاک تخصص، توانایی و کارآمدی او است، خواه این مدیر یا وزیر یا معاون وزیر از جناح نزدیک به سلیقه سیاسی رئیسجمهور باشد، خواه از جناح مقابل.
چالشهای آغازین یک گفتمان
رویه دولت پزشکیان در انتصاب مدیران که هر دو گرایش عمده سیاسی را دربرمیگیرد، همان وفاق است. وفاق یعنی با حفظ تفاوت سلایق سیاسی، برای مدیریت امور و کاهش مشکلات همکاری کنیم. اینکه چنین رویهای در عمل چه پیامدی خواهد داشت باید دستکم چند ماهی صبر کرد و ثمره این سیاست را دید، اما مسأله این است که همین رویه مورد انتقاد قرار گرفته است. هم اصولگرایان درون و بیرون مجلس از انتصابها انتقاد کردهاند و هم اصلاحطلبان. جالب اینکه هر دو این جریانها انتصابها را با تکیه بر اصل «وفاق» نقد میکنند؛ یعنی به دولت میگویند این انتصاب مبتنی بر وفاق نیست! این نکته خوبی است که حتی منتقدان هم سعی میکنند با تکیه بر گفتمان دولت، عملکرد او را نقد کنند، اما باید در نظر داشت که انتقادها صرفاً اسم وفاق را یدک میکشند و آنچه در عمل به عنوان وفاق در حال رخ دادن است، دقیقاً همان است که در دولت پزشکیان در حال انجام است.
23302
[ad_2]
منبع: خبرآنلاین