احمدپور و تیم تحقیقاتی آن‌ها در دانشگاه جنوا ساختار نانویی زیبایی شبیه به گل میخک تولید کرده‌اند که می‌تواند به‌عنوان بخشی از باندهای نانوالیاف الکتروریسی شده، خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدباکتریایی و ضدبیوفیلم به زخم‌ها بدهد. این فناوری نوین پتانسیل بالایی برای بهبود درمان زخم‌ها و کنترل عفونت‌ها دارد.
نانوگل‌ها ساختارهای کوچک و خودسازمان‌دهی شده‌ای هستند که به دلیل سطح بزرگ خود، برای حمل و تحویل مولکول‌های دارویی بسیار مؤثر عمل می‌کنند. در طراحی این نانوگل‌ها، محققان از ترکیبات فسفات مس(II) و اسید تانیک استفاده کردند که به‌خاطر خواص ضدباکتریایی و ضدالتهابی شناخته شده‌اند. این گروه پس از رشد این ساختارهای نانویی در یک محلول سالین، آن‌ها را به نوارهای پارچه‌ای نانوالیاف الکتروریسی شده اضافه کردند.
آزمایش‌های انجام‌شده نشان داد که این باندهای پوشیده‌شده با نانوگل‌ها به‌طور مؤثری طیف وسیعی از باکتری‌ها از جمله E. coli، Pseudomonas aeruginosa و Staphylococcus aureus را غیرفعال می‌کنند. این باندها همچنین توانستند بیوفیلم‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک این باکتری‌ها را از بین ببرند. علاوه بر این، باندها با خنثی‌کردن گونه‌های فعال اکسیژن، خواص آنتی‌اکسیدانی خود را نیز نشان دادند، در حالی که برای سلول‌های انسانی کشت‌شده در آزمایشگاه کاملاً ایمن بودند.
به گزارش روابط عمومی ستاد نانو، فاطمه احمدپور و پیر فرانچسکو فراری، از محققان این پروژه، تأکید می‌کنند که این باندهای پوشیده‌شده با نانوگل‌ها یک رویکرد طبیعی، مقرون‌به‌صرفه و کارآمد برای کنترل عفونت و بهبود زخم‌ها ارائه می‌دهند. این فناوری نه‌تنها می‌تواند نتایج درمانی را بهبود بخشد، بلکه استانداردهای جدیدی در مراقبت‌های پزشکی ایجاد کند.
این پژوهش نشان میدهد که نانوگل‌ها پتانسیل بالایی برای تحول در صنعت پزشکی دارند. با ادامه تحقیقات و توسعه این فناوری، می‌توان امیدوار بود که باندهای نانوگل به‌زودی به‌عنوان گزینه‌ای درمانی مؤثر و ایمن در دسترس بیماران قرار گیرند. این نوآوری نه‌تنها زمان بهبود زخم‌ها را کاهش میدهد، بلکه خطر عفونت‌های ثانویه را نیز به‌طور چشمگیری کم می‌کند.
