بهروز میرزایی، استاد دانشگاه و رئیس سابق باغ‌موزه دفاع مقدس تهران، می‌گوید: «اولین مجموعه تاسیسی سپاه پاسداران، پادگان ولیعصر(عج) در میدان سپاه فعلی و عشرت‌آباد سابق بود که به عنوان مرکز فرماندهی واحد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ انتخاب شد. اوایل انقلاب این پادگان نقش مهمی در حفظ انقلاب نوپای اسلامی ایفا کرد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به مقابله با جریانات ضد انقلاب در تهران و شهرهای مختلف کشور، تامین کادر فرماندهی سپاه تهران و دیگر شهرها، حفاظت از شخصیت‌ها و گشت شهری اشاره کرد.»
میرزایی با بیان اینکه اولین نیروهای پادگان ولیعصر(عج) افرادی مذهبی، مخلص و مبارز بودند که قبل از انقلاب با رژیم شاه مبارزه می‌کردند، می‌افزاید: «همچنین در بین آنها مبارزانی دیده می‌شدند که مجاهدان لبنانی و فلسطینی را در مقابله با رژیم غاصب صهیونیستی همراهی کرده بودند.»
بعدها پادگان امام حسن مجتبی(ع)، لانه جاسوسی آمریکا، پایگاه های مقاومت بسیج شامل شمیرانات، مالک اشتر، مقداد، بهشتی، ابوذر و مرکز بسیج ادارات نیز به مراکز اعزام نیرو تبدیل شدند. حسین صدری، رزمنده دوران دفاع مقدس ساکن محله نازی‌آباد، می‌گوید: «معمولا قبل از اعزام‌ها همایش‌هایی در ورزشگاه آزادی و شهید شیرودی برگزار می‌شد تا روحیه مردم و رزمنده‌ها تقویت و روحیه دشمن تضعیف شود. من و بچه‌محل‌های اعزامی هم در سال ۶۱ در یکی از این همایش‌ها در ورزشگاه آزادی حضور داشتیم. انبوه رزمندگان، حرکت پرچم‌ها و سربندهای سبز «یا حسین» خیلی باعظمت بود. دل ما را می‌لرزاند چه برسد به دشمن!»
به گفته صدری، داوطلبانی که از بسیج محله‌ها معرفی شده بودند در پادگان ولیعصر(عج) گزینش می‌شدند و پس از طی آموزش‌های کوتاه مدت رزمی با قطار، اتوبوس و در بعضی مواقع با هواپیما به مناطق عملیاتی اعزام می‌شدند. گاهی اوقات کاروان داوطلبان اعزام به جبهه قبل از عزیمت در شهر گشتی می‌زدند و این کار به نمایش قدرت و اقتدار رزمندگان تبدیل می‌شد.
پادگان ولیعصر(عج) متشکل از ۹ گردان پیاده رزمی بود که بعد از سال ۶۱ منحل و تبدیل به لشکرها و تیپ‌های مختلف شد.
