ایبوپروفن که جزو داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است، معمولاً برای کاهش دردهای التهابی مانند آرتروز و دردهای عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال، مصرف بی‌رویه و طولانی‌مدت این مسکن می‌تواند به عوارض جدی و تهدیدکننده سلامت منجر شود. دکتر جرارد سینوویچ، متخصص قلب و عروق، در این‌باره می‌گوید: «مصرف ایبوپروفن خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را دو برابر افزایش می‌دهد و می‌تواند فشار خون را به طور متوسط دو تا سه واحد بالاتر ببرد.» همچنین، دکتر لیلا هانبک، داروساز، برخی از رایج‌ترین عوارض این مسکن را شامل زخم معده، آسیب به عملکرد کلیه‌ها و بیماری‌های قلبی‌عروقی دانسته و نسبت به مصرف آن هشدار داده است.
ایبوپروفن با مهار ماده شیمیایی پروستاگلاندین که عامل درد و التهاب در بدن است، به کاهش درد کمک می‌کند. اما در عین حال، این دارو می‌تواند باعث افزایش فشار خون و در موارد شدیدتر منجر به خونریزی داخلی شود.
عوارض مصرف طولانی‌مدت ایبوپروفن
مصرف مداوم و بی‌رویه ایبوپروفن می‌تواند به عوارض جدی تبدیل شود که شامل موارد زیر است:
نارسایی قلبی: ایبوپروفن با افزایش فشار خون، فرد را در معرض بیماری‌های قلبی‌عروقی و نارسایی قلبی قرار می‌دهد.
التهاب معده: حتی مصرف دوز کم این دارو ممکن است موجب سوزش معده، سوء‌هاضمه، زخم معده و خونریزی دستگاه گوارش شود. این مشکلات به ویژه در افراد بالای ۶۵ سال بیشتر دیده می‌شود.
نارسایی کلیوی: مصرف بیش از حد ایبوپروفن می‌تواند جریان خون به کلیه‌ها را کاهش داده و به نارسایی کلیوی منجر شود.
نارسایی کبدی: ایبوپروفن ممکن است باعث ترشح بالای آنزیم‌های کبدی شود که این امر می‌تواند به آسیب و نارسایی کبدی منجر شود.
پیشگیری از عوارض ایبوپروفن
برای جلوگیری از عوارض جدی ایبوپروفن، بهتر است که از مصرف خودسرانه این دارو خودداری کرده و فقط طبق دستور پزشک آن را مصرف کنید. متخصصان تأکید دارند که این دارو باید تنها برای مدت زمان کوتاه و در دوزهای مشخص تجویز شود تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری شود.
