به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، معرفی آن در سال ۲۰۲۲ و پرواز در سال بعد، ویژگی‌هایی از این بمب‌افکن را به نمایش گذاشت که نشان می‌دهد صرفاً جایگزین B-۵۲ Stratofortress، B-۱ Lancer و B-۲ Spirit نخواهد شدو چشم انداز نیروی هوایی آمریکا را به کلی تغییر خواهد داد.
این بمب افکن جایگزین ناوگان بمب افکن‌های استراتژیک بین قاره‌ای نیروی هوایی آمریکا خواهد شد و برای اثرگذاری نیاز به محفوظ ماندن اطلاعات دارد؛ با وجود این، برخی اطلاعات از آن در دسترس است. نیروی هوایی و Northrop Grumman نشان می‌دهند که چگونه این پلت‌فرم جدید هوابرد می‌تواند محموله‌های معمولی و ترموهسته‌ای را در هر نقطه از جهان تحویل دهد.
B-۲۱ Raider قرار است در اواسط دهه ۲۰۲۰ وارد سرویس فعال شود و تا سال ۲۰۴۰ جایگزین مدل‌های قبلی خود شود. در طول دهه آینده، ممکن است جزئیات بیشتری از طراحی این بمب افکن منتشر شود، اما آنچه اکنون می‌دانیم نشان می‌دهد که B-۲۱ Raider برنامه ریزی استراتژیک هوایی آمریکا را تغییر می‌دهد. این بمب‌افکن نه تنها قادر به پرواز با آخرین فناوری رادارگریز است، بلکه به طور مستقل عمل می‌کند و از عملیات هوایی سرنشین دار و بدون سرنشین پشتیبانی می‌کند.
یکی از مهم ترین نوآوری‌هایی که B-۲۱ به ارمغان می آورد، استقرار فناوری دیجیتال آن است. در حالی که بمب‌افکن‌های قدیمی‌تر نیروی هوایی ایالات متحده بارها ارتقا و مجهز شده‌اند، برخی از سکوها چندین دهه قدمت دارند و جایگزینی کامل آن به نوسازی ناوگان این سرویس کمک می‌کند.
B-۲۱ را می‌توان به صورت سرنشین دار یا از راه دور کنترل کرد، که آن را به اولین بمب افکن استراتژیک بین قاره‌ای تبدیل می کند که قادر به حمل بمب‌های هسته‌ای بدون خلبان است. B-۲۱ همچنین دارای بسیاری از قابلیت‌های عملیات از راه دور مشابه MQ-۱ Predator و سایر وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین است. مسلماً، یک خلبان واجد شرایط همچنان نیاز به پرواز با هواپیما دارد، اما آنها می‌توانند این کار را از خانه خود در ایالات متحده یا در یک پایگاه عملیاتی پیشرو که در جای دیگری ایجاد شده است، انجام دهند. این نشان دهنده یک پیشرفت قابل توجه در عملیات پرواز استراتژیک نیمه خودمختار است.
B-۲۱ از بدنه و فناوری مشابه B-۲ استفاده می‌کند، اما از بسیاری جهات بسیار متفاوت است. طول بال‌های آن ۱۳۲ فوت است که ۴۰ فوت کوتاهتر از B-۲ است و قیمت آن به طور قابل توجهی متفاوت است، زیرا B-۲ تقریباً ۱.۱۵۷ میلیارد دلار برای هر هواپیما (در سال ۱۹۹۹ دلار) هزینه داشت. هزینه پیش بینی شده این بمب افکن جدید ۶۹۲ میلیون دلار است و نیروی هوایی قصد دارد ۱۰۰ فروند از آن را سفارش دهد. کاهش اندازه و کاهش هزینه احتمالاً نشان می دهد که هزینه های بهره برداری و نگهداری کاهش می یابد.
یکی از تفاوت‌های کلیدی بین B-۲۱ و B-۲ در بارگیری است. با یک بدنه کوچکتر، B-۲۱ می‌تواند محموله‌ای به وزن ۳۰۰۰۰ پوند را حمل کند. در حالی که B-۲ می‌توانست تنها دو برابر بیشتر حمل کند. در نهایت، این بمب افکن نسل ششم جدید، نقطه اوج بیش از ۷۰ سال نوآوری در فناوری و عملیات بمب افکن‌های استراتژیک است. عملکرد و قابلیت‌های کامل آن برای مدتی مخفی باقی خواهد ماند. با این حال، همه چیزهایی که Northrop Grumman و نیروی هوایی منتشر کردند نشان می‌دهد که هواپیمای جدید وقتی به طور کامل وارد خدمت شود، در آسمان سراسر جهان بسیار قدرتمند عمل خواهد کرد.
منبع: SLASHGEAR
۲۲۷۲۲۷
