یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه «شرق لندن» در حال بررسی این مساله است که چگونه سلول‌های قلب با بالا رفتن سن معیوب می شوند.
«پراشانت جی روچایا» دانشمند حوزه قلب و عروق در دانشگاه شرق لندن می گوید: یکی از مسائل دشوار درباره قلب ظرفیت پایین باززایی یا احیای مجدد است؛ بنابراین قلب نرخ تغییر و تبدیل بسیار پایین در حد یک درصد دارد و زمانی که به سن ۸۰ سالگی می‌رسیم این نرخ تا نصف هم کاهش پیدا می کند.
وی افزود: بنابراین تلاش برای پیدا کردن راهی به منظور حفظ سلول های قلبی که هنوز آسیب ندیده‌اند، بسیار مهم است؛ زیرا وقتی که آسیب ببینند تغییر دادن این روند بسیار دشوار است.
قلب‌های رشد یافته در آزمایشگاه که «اندام‌سا» (organoids) نامیده می‌شوند از سلول‌های بنیادی انسان ساخته شده و بعد از ۲۸ روز نابود می‌شوند.
این امیدواری وجود دارد که بتوان نرم‌افزار هوش مصنوعی تهیه کرد که بتواند نحوه انقباض و آزاد شدن قلب را با جزییات بالا در تصاویر سونوگرافی یا «ام آر آی» شناسایی کند.
این محققان در تلاشی تازه قصد دارند عملکرد پمپاژ قلب را تقلید و الگوها و سرعت آن را اندازه گیری کنند.
بخش زیادی از تمرکز درباره نارسایی قلب بر بیماری عروق کرونری قلب بوده که علت اصلی حمله قلبی است.
هر چند مداخلات کنونی به بیماران قلبی اجازه می دهد مدت بیشتری زندگی کنند، اما کارشناسان می گویند این بیماران در نهایت دچار نارسایی قلبی می شوند.
اگر محققان بتوانند راه های برداشتن سلول های قلبی را بررسی کنند، می توانند راهی برای ادامه کار قلب بیابند. این محققان همچنین در حال توسعه هوش مصنوعی برای ردگیری و شناسایی سلول‌های پیر قلب هستند.
حال این امیدواری وجود دارد که بتوان بیمارانی را شناسایی کرد که از داروهای طراحی شده برای از بین بردن سلول‌های مضر قدیمی سود برد.
این تیم تحقیقاتی در حال آزمایش هایی با این داروها روی سلول های قلبی رشد یافته در آزمایشگاه است.
