به گزارش ورزش سه، وقتی دارید درباره حسن یزدانی صحبت می‌کنید، در نظر داشته باشید که او ورزشکاری است که ۹ مدال جهانی و المپیک دارید. به این معنا که یزدانی ۹ سال در بالاترین سطح خود را آماده نگه داشته و همواره مدعی کسب خوشرنگ‌ترین مدال در وزنی که در آن کشتی می‌گرفته، بوده است.
همین مسئله برای ارزش‌گذاری روی حسن یزدانی کافی است. او یکی از ممتازترین چهره‌های فعلی ورزش ایران و البته یکی از محبوب‌ترین‌ها است؛ شاید یکی از ۲-۳ ورزشکار برجسته فعلی ایران در کنار چهره‌هایی مثل سردار آزمون و مهدی طارمی که در بالاترین سطح اروپا به فوتبال مشغول هستند. به این جمع شاید بشود سعید معروف را اضافه کرد و یکی دو ورزشکار دیگر که پرچم ایران در رقابت‌های بین‌المللی بالا می‌برند؛ ورزشکارانی که هر گاه تعداد زیادی از آنها داشته‌ایم، با اعتماد به نفس وارد رقابت‌های آسیایی و المپیک شده و در غیر این صورت نگران کسب نتایج ضعیف بوده‌ایم. همانطور که در این تورنمنت اتفاق افتاد و ورزش ایران با نتایج ضعیف هانگژو را ترک کرد.
این یک نگرانی بزرگ برای ما است که تا المپیک پاریس نیز ادامه خواهد داشت و از پیش‌بینی‌ها اینطور برمی‌آید که ممکن است که در آن رقابت‌ها هم نتایج خوبی در انتظار کاروان ایران نباشد. بخصوص که در رشته‌هایی که قبلا مدعی مدال و طلا بوده‌ایم (به جز کشتی، تک ستاره‌هایی در حد قهرمانی المپیک نداریم. نتایج بسیار ضعیف وزنه‌برداری و همچنین نتایج دور از انتظار تکواندو، این ترس را در وجود مدیران ورزش ایران انداخته که در پاریس نتایجی مثل المپیک پکن یا المپیک مونیخ یا المپیک مونترال در انتظار ورزش ایران باشد.
با این مقدمه به حسن یزدانی برمی‌گردیم؛ چهره‌ای که حضورش در ورزش ایران یک غنیمت است. اگرچه به واسطه دیدارهای رو در رو و شکست‌هایش مقابل دیوید تیلور، کشتی‌گیر استثنایی آمریکایی، او اندکی کوچک شمرده شده و فتوحاتش زیر سوال رفته است.
حسن یزدانی، قهرمان چهار دوره رقابت‌های جهانی است و اگر از سال اول حضورش در رقابت‌های جهانی که با کسب مدال برنز در جوانی روی سکو رفت، فاکتور بگیریم، او می‌توانسته در صورت نبودن تیلور هشت سال، هشت طلای جهانی و المپیک داشته باشد که این آمار می‌توانست او را در رده دوم بزرگترین کشتی‌گیران تاریخ قرار بدهد. با سنی که یزدانی دارد، او همچنان می‌تواند برای کشتی ایران افتخارآفرین باشد و شاید یک حد نصاب استثنایی را برای کشتی جهان در کسب مدال خلق کند.
این موفقیت در ورزشی که مصدومیت، فشار سنگین بدنی، از دست دادن فرم و دلخوری‌ها و البته سوءمدیریت و سوءمربیگری‌ها به بخشی طبیعی از آن تبدیل شده، یک دستاورد فوق‌العاده و گرانقدر است و به همین دلیل است که حسن یزدانی را باید روی چشمان‌مان بگذاریم.
یزدانی در هانگژو اغلب کشتی‌هایش را در وقت اول تمام کرد و کشتی فینال را طبق انتظار خیلی زود و در آغاز وقت دوم به پایان رساند؛ در حالی که حریفش مطمئن بود مقابل این یل کشتی جهان شکست خواهد خورد. این قهرمانی، این حسن را داشت که به واسطه اهمیت مدال طلای یزدانی او بالاخره روی سکو لبخند زد و ما را امیدوار کرد که با کمی استراحت در مسیر المپیک پاریس دوباره مقابل تیلور قد علم خواهد کرد.
از یاد نبریم که کشتی یزدانی مقابل تیلور در المپیک توکیو یکی از بهترین‌های کشتی‌های او در دیدارهای رو در رو مقابل حریف آمریکایی است که تنها یک لحظه غفلت باعث از دست رفتن مدال طلا و قهرمانی تیلور شد. او با این تجربه دوباره پا به میدان خواهد گذاشت و با رفع اشکالات تاکتیکی خود را آماده نبرد المپیک خواهد کرد. صد البته با وجود مهارت او در پایان سریع کشتی‌ها نباید از خاطر ببریم که هر کدام از کشتی‌گیرانی که در طول مسیر به یزدانی می‌خورند، می‌توانند برای او ایجاد مشکل کنند و به این سادگی هم نیست که وارد مسابقات شوید و تا فینال پیش بروید. بنابراین تک تک کشتی‌هایی که یزدانی چه در هانگژو و چه در مسابقات جهانی گرفته تا به مدال برسد، نقطه مثبتی در کارنامه ورزشی او محسوب می‌شود.
اینکه یزدانی در پاریس مقابل تیلور چگونه کشتی خواهد گرفت، یک راز بزرگ است اما فدراسیون کشتی و مدیریت ورزش ایران باید این ورزشکار نابغه و استثنایی را لای پر قو بگذارد و با اجابت خواسته‌ها و آماده‌سازی امکانات تنها بخت طلای واقعی ایران در کنار امیرحسین زارع، دیگر کشتی ایران را بیدار کند. ما به یک حسنِ جنگنده، تهاجمی، پر زور، پر نفس و تیلورکُش نیاز داریم؛ کسی که می‌خواهد آن جمله دیوید تیلور را که “من بهترین کشتی‌گیر تاریخ هستم”، به چالش بکشد. یزدانی تنها کسی است که در دنیای کشتی توانایی انجام این کار را دارد یا حداقل ما فکرش را می‌کنیم که می‌تواند این کار را انجام بدهد.
حرکت مدعیان برای کسب حداکثر طلا در شش وزن المپیکی در رشته کشتی از همین حالا آغاز شده و ایران هم در پایان دو تورنمنت سنگین خود را آماده رقابت‌های انتخابی و حضور جدی در این رقابت‌ها می‌کند. در این بین یزدانی یک کیس ویژه و پراهمیت در مقیاس ملی است. او باید از مشورت بهترین آنالیزورها، مربیان، متخصصان تغذیه و … بهره بگیرد و غیر از این هر چیزی باطل است.
