گروه اندیشه: به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین «محمود مصدق نوه دکتر محمد مصدق چهره آشنای ملت ایران و پیشوای نهضت ملی نفت درگذشت» و جناب آقای دکتر علی مصدق فرزند آن زنده یاد ، بستگان و دوستداران ایشان و علاقه مندان به مصدق، به سوگ او نشستند. این خبر در همه رسانه های کشور انعکاس یافت. در این میان دکتر حمید رضا آبادیان استاد دانشگاه، یکی از نامه های دکتر محمد مصدق به نوه خودش را که در کتاب «نامه های محمد مصدق» در صفحه ۲۸۲ به کوشش محمد ترکمان آمده، در کانال خود منتشر ساخت. ۱۵۰ کلمه ای که در نامه مصدق به نوه اش آمده، سرشار از محبت، معرفت، شناخت، و تربیت است. در این چند خط به ویژه ایران دوستی، و مردم دوستی تبلور ویژه ای دارد. به ویژه آن جا که تاکید می کند نوه اش باید به ایران بیاید، با مردم آشنا شود، و تحصیلاتش را به نفع آنان به کار بگیرد. او با این که در تبعید است، نه تنها شکوه و گلایه ای نمی کند از این که کسی در تبعید به فریادش نمی رسد، بلکه خدمت به مردم را در سرلوحه توصیه و وصیت اش به نوه اش قرار می دهد. این گونه است که دغدغه های آدم بزرگ، نیز بزرگ هستند. زیرا اگر نوه اش چنین نکند، نه دنیا دارد و نه آخرت. این نامه از محل تبعید یعنی احمدآباد به تاریخ ۱۰ فروردین ماه ۱۳۳۹ نوشته شده است.
در نامه مصدق به نوه اش آمده است:
«محمود جون عزیزم!
اگر تو اوستا هستی من از تو اوستا ترم، میدانی چه می کنم؟ به پاپولا می گویم پول برایت نفرستد تا مجبور شوی برای پول حرکت کنی و نتیجه این بشود که ما هم تو را ببینیم. اگر می خواهی در اروپا زندگی کنی و پاپولا هم همیشه برایت پول بفرستد، این رویه بد نیست، البته خوب هم نیست ولی اگر بخواهی در ایران زندگی کنی، هرچند وقت، یک بار باید دیدنی از اهل وطن بکنی و به روحیه این مردم آشنا شوی و تحصیلاتی که کرده ای به نفع مردم بکار ببری. امیدوارم که امتحانات خود را بخوبی خاتمه دهی و چند ماهی به ایران بیائی که غیر از این، نه دنیا داری نه آخرت، چون که در سوئیس هم بیگانه ای.»
محمّد مصدّق در ۲۶ خرداد ۱۲۶۱ به دنیا آمد و در ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ در ۸۴ سالگی چشم از جهان فرو بست. دکتر مصدق ملقب به مصدق‌السلطنه، سیاستمدار و حقوق‌دان ایرانی بود که از ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ به‌عنوان سی‌اُمین نخست‌وزیر ایران خدمت کرد و تاریخ ایران زمین و خاورمیانه و منطقه را تحت تاثیر جنبش ملی صنعت نفت قرار داد.
۲۱۶۲۱۶
