مجاهد در مصاحبه‌ای اختلاف درونی در میان حکومت طالبان را رد کرد و گفت: «براساس اطلاعاتی که من دارم. هیچ نوع اختلاف که وحدت نظام و امارت را برهم بزند وجود ندارد و مردم هیچ هراسی نداشته باشند.»
اگرچه او تفاوت فکری را در میان افراد طالبان رد نکرد و افزود که «خواست و خواهشی» که از طرف کسی مطرح می‌شود، به «معنی اختلاف نیست.»
«امارت اسلامی» نامی است که حکومت طالبلن برای اشاره به حکومتشان از آن استفاده می‌کنند.
وقتی از او پرسیده شد یکی از کسانی که در حکومت طالبان انتقاد می‌کند، شیرمحمد عباس استانکزی است که به دلیل ترس از بازداشت افغانستان را ترک کرده و گزارش شده که برایش حکم بازداشت صادر شده است، آقای مجاهد در جواب گفت: «بخشی از خانه شان در دوبی است و سفر اخیرشان هم بخاطر استراحت و دیدار خانواده بوده است.»
او این اختلاف را ساخته رسانه‌های اجتماعی دانست و افزود که «نه استانکزی مخالف نظام است و نه نظام مخالف استانکزی.»
آقای مجاهد همچنین تاکید کرد که آقای استانکزی گفته است: «اگر رهبری دستور خلاف شریعت بدهد را نمی‌پذیریم و خود زعیم [هبت‌الله اخوندزاده] هم گفته که اگر خلاف شریعت گفتم، نپذیرید.»
او تاکید کرد که آقای استانکزی برای تعطیلات «یک ماه و یک نیم ماه» رفته و در کنار آن «تب دوامدار هم داشتند» که به دنبال درمان آن هم است.
خبرنگار با اشاره به سخنان محمدنبی عمری، معاون وزارت امور داخله/کشور حکومت طالبان که از رهبر این گروه به خاطر منع آموزش دختران انتقاد کرده بود، پرسید که منع آموزش دختران باعث شد که مقامات ارشد حکومت شما به شکل بی‌پرده‌تر از این روند انتقاد و درباره آن صحبت کند.
آقای مجاهد گفت که او انتقادها را از طریق رسانه‌ها می‌شنود ولی «اختلاف تا انتقاد تفاوت دارد»، کسانی که انتقاد دارند خواستار اصلاح آن است.
او گفت که نگرانی آقای عمری از این بود که «خانم‌ها بیرون از افغانستان می‌روند عزت‌شان به خطر می‌افتد و این به این معنی نیست که اختلاف دارد.»
آقای مجاهد گفت که مقامات حکومتشان به دنبال پیدا کردن یک راه حل برای آموزش دختران هستند: «ما مخالف تحصیل دختران نیستیم، مشکل است درعصری که ما زندگی می‌کنیم خواهران از آموزش دور بمانند.»
او گفت که «نهادهایی که وظیفه گرفته (مسئول هستند) سریعا کار کنند و خواست ما و مردم است، این به معنی این نیست که ما مخالف نظام شویم و قربانی دسیسه و پروپاگندا (تبلیغات) شویم که مردم را بی‌باور بسازیم.»
وقتی خبرنگار از آقای مجاهد پرسید که مشکل در کجا است؟ او در جواب گفت: «چیزی را که ما در افغانستان می‌بینیم، باید از اختلاف در سطح ما افغان‌ها جلوگیری شود و بعضی علما و مناطق در این موضوع (آموزش دختران) حساس هستند.»
او گفت که حتی در حکم هم گفته شده است که تا «امر ثانی» متوقف شود، او بدون گفتن زمان باز شدن دوباره تمام مکاتب برای دختران و زنان گفت که «باید راه حلی باید پیدا شود.»
او درباره اینکه هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان موافق یا مخالف آموزش دختران است، گفت که هرچه «شریعت اسلامی اجازه دهد، روش ما برای آموزش دختران طبق شریعت اسلامی و در عموم چیزی که تاثیر‌گذار است، وحدت مردم است.»
از او پرسیده شد که وقتی از وحدت مردم سخن می‌گوید، در افغانستان خانواده‌ای نیست که یک یا چند دختر از آن از دانشگاه و آموزش محروم نمانده باشند و چرا اختلاف درباره این موضوع سه سال است ادامه دارد. او گفت که «تفاوت دیدگاه در میان مسئولین ناشی از دیدگاه جامعه است و بعضی مسئولین مخالف است.»
آقای مجاهد درباره توقف کمک‌های بین‌المللی بر اقتصاد افغانستان گفت قطع کمک‌هایی که ماهوار (ماهیانه) برای مردم می‌رسید، باعث مشکلات اقتصادی شده ولی از قطع این کمک‌ها «نظام، پروژه‌ها، بانک، ارزش ارز و چرخه نظام متاثر نمی‌شود.»
او با اشاره به قطع کمک ۴۰ میلیون دلاری جامعه بین‌المللی به افغانستان گفت که از این مقدار کمک‌ها فقط ۴۰ درصد به مردم افغانستان می‌رسید، ۳۰ درصد آن حقوق کارمندان و ۳۰ هزینه اداری بود که از افغانستان خارج می‌شد.
او درباره تاخیر در پرداخت حقوق کارمندان گفت که فقط حقوق ماه جدی/دی پرداخت نشده که به دلیل کسری بودجه بود که الان تامین شده و پرداخت خواهد شد.
وقتی از او پرسیده شد با مقامات جدید آمریکا تماس برقرار کردیده‌اید، در جواب گفت که «جدیدا کدام (هیچ) تماسی برقرار نشده ولی کانالهای ارتباطی وجود دارد.»
به گفته او از دولت آمریکا می‌خواهد که تحریم مقامات طالبان برداشته شود، پول مسدود شده افغانستان باید آزاد و روابط دو کشور عادی شود و سیاستی که در وقت جنگ در پیش گرفته شده بود، تجدید نظر شود.
