رضا نصری نوشت: آقای دکتر زیدآبادی عزیز این موضع وزیر امور خارجه درباره طلوع خورشید از شرق را «خودفریبی» خوانده‌اند. اما موضع دکتر عراقچی کاملا با سیر تکامل سازمان بریکس همخوانی دارد. در فاز اول تشکیل بریکس، بسیاری از تحلیل‌گران غربی این گروه را نامتجانس و غیرمؤثر توصیف می‌کردند و معتقد بودند که کشورهای عضو به‌دلیل تنوع و تفاوت‌هایشان هرگز نمی‌توانند به‌طور هماهنگ عمل کنند.
در فاز دوم، آن را به‌عنوان یک پلتفورم سیاسی بی‌اثر و صرفاً یک باشگاه برای تبادل نظر معرفی می‌کردند. پس از آنکه در بریکس نهادسازی صورت گرفت و «بانک توسعه نوین» تأسیس شد، کمی جدی‌تر به آن نگاه کردند و مباحث مربوط به «جهان پسا غربی» بیشتر مورد توجه قرار گرفت. با توسعه بریکس و ورود اعضای جدید، برخی آن را با گروه G۷ مقایسه کردند. امروز، کمتر تحلیل‌گری بریکس را به‌عنوان یک بلوک نوظهور و مؤثر در شکل‌دهی به نظم جدید نادیده می‌گیرد.
لازم به ذکر است که زیدآبادی با انتشار مطلبی با عنوان خودفریبی نوشت: سیدعباس عراقچی: “خورشید در حال طلوع از شرق است و حقیقتاً در حال غروب در غرب…”!
اگر منظور از خورشید همین ستارۀ شعله‌ور منظومۀ شمسی باشد، این خورشید از همان ابتدای آفرینش خود در شرق طلوع و در غرب غروب کرده است. اما اگر منظور از خورشید “تمدنی جدید” و یا “قدرتی هژمونیک” باشد، فعلاً که چنین خورشیدی در شرق عالم دیده نمی‌شود! به نظرم این تلقی از نظم جهان، گونه‌ای “خودفریبی” برای فرار از دیدن واقعیت است که متأسفانه وزیر محترم خارجه هم مثل برخی اصولگرایان افراطی در دام آن گرفتار آمده است. اگر واقعاً چنین خورشیدی در حال طلوع از شرق است چرا این خورشید در برابر بحران خانمانسوز خاورمیانه خاموشی و انفعال در پیش گرفته و قادر به هیچ عمل و ابتکاری نیست؟
