کاربردهای ارزهای دیجیتال چیست؟ از ترید تا دیفای و دیگر موارد استفاده

توسعهٔ تکنولوژی همواره منجر به تغییرات بسیار گسترده‌ای در حوزه‌های مختلف در اطراف ما شده است؛ حوزهٔ امور مالی نیز از این امر مستثنا نیست. از جدیدترین نوآوری‌هایی که به موجب توسعهٔ تکنولوژی ممکن شده، ظهور ارزهای دیجیتال است. از پرسش‌های اساسی پیرامون این حوزه نیز، سوالاتی دربارهٔ کاربردهای ارزهای دیجیتال است.

اگر چه که می‌دانیم معروف‌ترین کاربرد ارزهای دیجیتال، واسطهٔ مبادلات (Medium of Exchange) بودن یا همان ماهیت پولی آنها در معاملات روزمرهٔ ماست، اما کاربردهای این پروژه‌های نوظهور بسیار فراتر از این است.

در این مقاله، قصد داریم تا با جزییات درباره کاربردهای ارزهای دیجیتال صحبت کنیم. قرار است این کار را با نگاهی به تاریخچهٔ این حوزه شروع کنیم تا نشان دهیم در ابتدا ساتوشی ناکاموتو برای پاسخ به چه مسائلی، مفهوم بیت کوین را ارائه داده است. در ادامه، از سایر کاربردها و اهدافی که ارزهای دیجیتال، شرکت‌های فعال این حوزه و در کل، تمامی فعالین این اکوسیستم دارند، صحبت خواهیم کرد.

ظهور بیت کوین؛ اولین ارز دیجیتال کاملا غیرمتمرکز

ساتوشی ناکاموتو، در سال ۲۰۰۸، وایت پیپر بیت کوین را منتشر کرد. یکی از موارد مهمی که ساتوشی در این سند درباره آن بحث می‌کند، مسأله میانجی‌گری نهادهای مالی در انجام تراکنش‌هاست. او راه‌حل خود را به‌عنوان یک سیستم پرداخت غیرمتمرکز معرفی می‌کند که در آن برای انجام تراکنش‌ها، نیازی به وجود یک شخص ثالث مورداعتماد دو طرف یک معامله نیست.

به‌علاوه، در زمینه بانکداری، مفهومی داریم تحت عنوان «بانکداری ذخیره کسری»، که تقریباً در تمامی کشورها در جهان امروزه در حال اجرا است. نگرشی در اقتصاد وجود دارد که علت بحران مالی ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ میلادی را وجود این شکل از سیستم بانک‌داری می‌داند. ساتوشی نیز معتقد به همین مسأله بود و از این جهت، وقتی در سال ۲۰۰۹ میلادی دربارهٔ بیت کوین مقاله‌ای می‌نوشت، از این سیستم ناکارآمد به‌شدت انتقاد کرد و بیت کوین را راه‌حل این مشکل دانست. در این یادداشت، او به مزیت‌های دیگر بیت کوین نسبت به ارزهای فیات هم اشاره کرد.

ساتوشی از بانک‌های مرکزی انتقاد کرد و نوشت که ارزهای فیات بر پایهٔ اعتماد ما به بانک‌های مرکزی بنا شده‌اند. ما به این اعتماد داریم که ارزش این ارزها کاهش پیدا نکنند، درحالی‌که همیشه در طول تاریخ شاهد افت ارزش ارزهایمان بوده‌ایم. همچنین حریم خصوصی ما در سیستم پرداخت‌های امروزی در معرض خطر است. ساتوشی بیان کرد که بیت کوین این مسائل را حل خواهد کرد و به ابزاری برای انتقال قدرت از دست نهادهای مالی متمرکز ناکارآمد به یک سیستم مالی غیرمتمرکز خواهد بود.

البته این ایده قبل از ساتوشی، یک پیشینهٔ نظری بسیار قوی هم داشته است. اقتصاددانان مکتب اتریشی از جمله فردریش هایک مایل نیز قبل از ساتوشی بودند که اهدافی همچون گرفتن انحصار پول از دست نهادهای دولتی را دنبال می‌کردند. همچنین میلتون فریدمن که با پدیدهٔ اینترنت آشنا بود، پیش‌بینی کرده بود که اینترنت موجب کاهش نقش دولت‌ها خواهد شد و بستر انتقال پول با حفظ حریم خصوصی را فراهم خواهد کرد.

کاربردهای ارزهای دیجیتال چیست؟ صنعتی فراتر از پول!

اگرچه که ایده ارزهای دیجیتال با بیت کوین شروع شد، اما می‌دانیم که این ایده به بیت کوین محدود نمی‌شود. ارزهای دیجیتال دیگری مانند اتریوم، تتر و بسیاری دیگر نیز هستند که هرکدام کاربردها و اهداف خاص خودشان را دارند. در این بخش نگاهی مفصل به آنها خواهیم انداخت.

مهم‌ترین کاربردهای ارزهای دیجیتال مطابق با فهرست زیر است:

• پول یا یک روش پرداخت
• قراردادهای هوشمند
• ابزارهای تأمین مالی
• دریافت وام
• برنامه‌های مالی غیرمتمرکز (dApps)
• سرمایه‌گذاری و ترید
• گیمینگ (Gaming)
• توکن‌های غیر قابل تعویض (NFTs)
• متاورس (Metaverse)
• ذخیرۀ ارزش
• تجارت الکترونیک (E-commerce)
• کسب‌وکارهای غیردیجیتال
• پرداخت‌های خرد و انعام
• اینترنت اشیاء (IOT)
• سلامت
• رسانه
• فعالیت‌های خیرخواهانه و عام‌المنفعه
• کاربردهای سیاسی

پول یا یک روش پرداخت

یکی از کاربردهای ارزهای دیجیتال، عمل کردن به‌عنوان پول است. همان‌طور که قبل‌تر هم توضیح دادیم، اساساً مهم‌ترین ایده در ایجاد بیت کوین، عرضهٔ یک پول مشروع (Sound Money) بود. اما این ایده منحصر به بیت کوین نیست، بسیاری ارزهای دیجیتال دیگر هم به شکلی چنین ایده‌ای را دنبال می‌کنند.

از اهداف این پروژه‌ها این است که هر روز به تعداد افرادی که آن ارز دیجیتال را بعنوان پول قبول دارند، بیافزایند. در چنین شرایطی جایگاه این ارزها به‌عنوان پول مستحکم‌تر خواهد شد و باعث می‌شود افراد بیشتری نیز آن‌ها را بپذیرند.

برای مثال، امروزه می‌بینیم که بسیاری از مغازه‌ها، از جمله رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها و دیگر کسب‌وکارها در کنار پذیرش پول ملی کشور، بیت کوین را نیز قبول می‌کنند. حتی در کشور السالوادور، بیت کوین بعنوان پولی قانونی (Legal Tender) در تمامی مبادلات درون این کشور موردپذیرش است.

این دسته از ارزهای دیجیتال که هدف تبدیل‌شدن به پول یا روش پرداخت‌ را دنبال می‌کنند، سعی بر حل مشکلات گریبان‌گیرِ دیگر انواع پول دارند. از جمله این مشکلات می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• تورم: که ساتوشی نیز به آن اشاره کرده بود، یکی از مهم‌ترین عواملی است که برخی از ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین به‌دنبال رفع آن با ثابت نگه‌ داشتن میزان عرضه هستند.
• حریم خصوصی: ارزهای دیجیتالی مثل مونرو (Monero) با کمک روش‌هایی مثل آدرس‌های یک‌بار‌مصرف موجب شده تا هیچ‌کس نتواند مقدار دارایی دیگران را مشاهده و بررسی کند. همچنین مقادیر ارسال و دریافت‌شده نیز مخفی هستند.
• پرداخت‌های بین‌المللی: برخی دیگر از این پروژه‌ها مانند ریپل (Ripple) به‌دنبال آن هستند تا جایگزینی سریع‌تر، ارزان‌تر و کارآمدتر برای شبکه سوییفت بین‌بانکی باشند تا پرداخت‌های بین‌المللی را تسهیل کنند.
• سرعت: برخی دیگر از ارزهای دیجیتال مشابه لایت کوین به‌دنبال آن هستند تا پردازش و انجام تراکنشات را بسیار سریع‌تر از بیت کوین انجام دهند.

البته بهتر است بدانیم که برخی از این ویژگی‌ها، در عین این که فواید بسیاری داشته و غیرقابل‌انکار هستند، اما روی دیگری نیز دارند؛ برای مثال مونرو از جمله ارزهای دیجیتالی است که برای مقاصد غیرقانونی و تأمین مالی جرائم مورداستفاده قرار می‌گیرد.

قراردادهای هوشمند

یک قرارداد هوشمند (Smart contracts) برنامه‌ای است که به‌طور خودکار و در صورت تحقق شرایط قرارداد و شروطی در آن، دستوراتی را اجرا می‌کند؛ مثلاً پس از انجام تعهدات یک طرف از معامله، به‌طور خودکار با توجه به جزییات قرارداد، هزینه انجام قرارداد را محاسبه کرده و از کیف پول دریافت‌کننده خدمت، آن را به طرف دیگر پرداخت می‌کند. بنابراین الزاماً نیازی نیست تا به‌صورت دستی این فرآیندها توسط طرفین انجام شود.

بستر قراردادهای هوشمند، که با ظهور اتریوم معروف و گسترده شد، این امکان را فراهم می‌کند تا امکان انجام این قراردادها بسیار ساده‌تر شده و تا حد ممکن به‌طور خودکار، با دقتی بالا و با تأیید شبکه انجام شوند.

با استفاده از قراردادهای هوشمند، مجادله‌ها، اختلافات و دعواهای حقوقی نیز به‌مراتب کمتر اتفاق خواهد افتاد. زیرا شرایط به‌طور شفاف در قرارداد ذکر شده و خیال طرفین از این بابت راحت خواهد بود. قراردادهای هوشمند تمام محاسبات لازم را مطابق با توافقات انجام می‌دهند، همهٔ هزینه‌ها و خسارات را دقیق اعلام کرده و پرداخت‌ها را به‌صورت منظم و دقیق انجام می‌دهد.

ابزارهای تأمین مالی

یکی دیگر از کاربردهای ارزهای دیجیتال این است که ابزاری برای تأمین مالی شرکت‌ها و پروژه‌ها هستند. در دنیای خارج از بلاک چین و در بازارهای سنتی، بسیاری از شرکت‌ها با عرضه سهام خود در بازارهای بورس به تأمین مالی برای کسب‌وکار خود می‌پردازند که اصطلاحاً به آن عرضهٔ اولیه سهام (IPO) گفته می‌شود.

در دنیای ارزهای دیجیتال و بلاک چین، بسیاری از کسب‌وکارها با عرضه اولیه توکن یا کوین خود (ICO)، سرمایه‌گذاران را دعوت به خرید آن می‌کنند. آنها بدین شکل سرمایهٔ اولیه راه‌اندازی کسب‌وکار خود را تامین می‌کنند. این عرضه اولیه توکن‌ها یا کوین‌ها مانند بازار سهام نبوده و الزاماً دارندگان آن‌ها مالک بخشی از پروژه نیستند.

این شرکت‌ها معمولاً وایت پیپر پروژهٔ خود را نیز منتشر کرده و تمامی جزییات و اطلاعات موردنیاز سرمایه‌گذاران از جمله چگونگی نفع‌بردن سرمایه‌گذاران از خرید این توکن‌ها یا کوین‌ها را در آن می‌نویسند. این وایت پیپر به سرمایه‌گذاران امکان بررسی پروژه را داده تا دربارهٔ شرکت یا عدم شرکت در این سرمایه‌گذاری تصمیم‌گیری کنند.

دریافت وام

از دیگر کاربردهای ارزهای دیجیتال برای تأمین نقدینگی یک کسب‌وکار، دریافت وام است. همان‌طور که در دنیای خارج از ارزهای دیجیتال، بسیاری کسب‌وکارها به‌دنبال گرفتن وام از بانک‌ها هستند، در دنیای ارزهای دیجیتال نیز چنین چیزی می‌تواند رخ دهد. البته در اینجا وام‌دهنده دیگر یک بانک سنتی نیست.

برای مثال می‌توان به پلتفرم آوه (Aave)، که توکنی به همین نام دارد، اشاره کرد. آوه با بهره‌گیری از بستر قراردادهای هوشمند برای کاربران این امکان را فراهم می‌کند که ارزهای دیجیتال را وام داده یا وام بگیرند. قراردادهای هوشمند در این پلتفرم‌ها، در محاسبات کارمزدها، مدت قرارداد، گرفتن وثایق و موارد فنی دیگر به کار می‌آیند.

در آوه می‌توان توکن AAVE را نیز سپرده‌گذاری کرده و سود دریافت کرد. همچنین می‌توان آن را وام گرفت که قابل‌معامله در ازای سایر ارزهای دیجیتال در بسیاری از صرافی‌ها نیز هست. همان‌طور که متوجه شدیم، اگرچه آوه ممکن است به‌عنوان یک روش پرداخت در مبادلات مورداستفاده قرار گیرد، اما کاربرد اصلی آن تسهیل فرایند اعطای وام‌ها است.

برنامه‌های مالی غیرمتمرکز

نوعی از برنامه‌های مالی وجود دارند که با ظهور بلاک چین خلق شده و گسترش یافتند. این برنامه‌ها به برنامه‌های مالی غیرمتمرکز (dApps) معروف هستند. برنامه‌های غیرمتمرکز آن دسته از برنامه‌هایی کاربردی هستند که گرچه ظاهری مشابه سایر برنامه‌ها دارند، اما بر بستر بلاک چین و قراردادهای هوشمند نوشته می‌شوند.

این برنامه‌ها برخلاف برنامه‌های متمرکز روی شبکه‌ای توزیع‌شده از کامپیوترها قرار گرفته، هیچ نهاد یا سازمانی بر آن‌ها نظارت نمی‌کند و با حاکمیت جامعه بر روی پروژه هدایت می‌شوند.

از جمله کاربردهای ارزهای دیجیتال، استفاده از آن‌ها به‌عنوان توکن در این نوع از برنامه‌ها است. در این برنامه‌ها تمامی تراکنش‌ها، پرداخت کارمزدها و تمامی پاداش‌ها و جوایزی که به کاربران اعطا می‌شوند، در قالب ارزهای دیجیتال هستند. برای مثال، تابه‌حال بازی‌های متعددی از جمله اکسی اینفینیتی (Axie infinity) طراحی شده‌اند که جوایز و خریدهای درون بازی را توسط یک ارز دیجیتال خاص مانند AXS انجام می‌دهند.

سرمایه‌گذاری و ترید

محبوب‌ترین کاربرد ارزهای دیجیتال برای گروه بزرگی از فعالین در بازار ارزهای دیجیتال سفته‌بازی است. بله، درست خوانده‌اید! درواقع کاربرد ارزهای دیجیتال به‌عنوان روش سرمایه‌گذاری، چیزی متفاوت از آنچه تابه‌حال در این مقاله گفته شد، نیست.

همهٔ آنچه از آن صحبت کردیم، در واقع مثالی از کاربردهایی بودند که ارزهای دیجیتال و پروژه‌هایی که بر پایهٔ آن‌ها بنا شده‌اند، عرضه می‌کنند. اما هرچه این پروژه‌ها به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کنند، تقاضا برای ارزهای دیجیتال آن‌ها بیشتر می‌شود. درنتیجه، این ارزها تبدیل به یک دارایی ارزشمند خواهند شد که جدا از کاربرد اصلی آن‌ها، می‌توانند برای سرمایه‌گذاری هم مناسب باشند.

سرمایه‌گذاران می‌توانند این ارزهای دیجیتال را جدا از استفاده برای بهره‌گیری از کاربرد اصلی‌شان، به چشم‌انداز یک سرمایه‌گذاری بلندمدت یا با هدف ترید نیز خریداری کنند. سپس این مقادیر را در کیف‌های پولشان نگه‌ داشته و منتظر افزایش قیمت آن‌ها بمانند. به‌علاوه همان‌طور که می‌دانیم، قیمت این ارزهای دیجیتال روند ثابتی نداشته، بلکه دائماً در نوسان هستند. معامله‌گران (تریدرها) نیز در معاملات کوتاه‌مدت خود، این ارزهای دیجیتال را در صرافی‌ها خرید و فروش می‌کنند و این‌گونه از این نوسانات سود می‌برند.

گیمینگ

از جمله حوزه‌هایی که شاهد رشد سریعی بوده‌اند، صنعت بازی‌های کریپتویی است. در این بازی‌ها، ارزهای دیجیتال نقش مهمی ایفا می‌کنند. پیش‌تر نیز به این موضوع اشاره شد، اما در اینجا بیشتر دربارهٔ کاربرد ارزهای دیجیتال در صنعت بازی‌‌سازی توضیح می‌دهیم.

در ابتدا جالب است بدانیم که بازیکنان این بازی‌ها می‌توانند از ارزهای دیجیتال برای معاملۀ دارایی‌های درون بازی استفاده کنند؛ برای نمونه بازیکنان می‌توانند آیتم‌ها، شخصیت‌ها و یا حتی زمین، املاک و مستغلات را در بازی‌ها بخرند. این عوامل موجب افزایش جذابیت بازی‌ها می‌شوند. برخلاف پلتفرم‌های بازی سنتی که در آن‌ها، دارایی‌ها صرفاً در حساب کاربری بازیکنان قرار دارند و فقط توسط تیم توسعه‌دهندۀ بازی کنترل می‌شوند، پلتفرم‌های غیرمتمرکز برای بازیکنان این امکان را فراهم می‌کنند که دارایی‌های خود را در کیف پول دیجیتال خود نگه دارند. درنتیجه، بازیکنان می‌توانند آزادانه دارایی‌های خود را خارج از بازی نیز معامله کنند که موجب می‌شود تا فرصت‌های درآمدزایی جدیدی برای آنها فراهم گردد.

برای مثال، از جمله بازی‌های کریپتویی محبوب، اکسی اینفینیتی (Axie Infinity) است که بسیاری از بازیکنان آن درآمدهای خوبی از آن کسب کرده‌اند و حتی برخی‌ها درآمد روزانه از آن بدست می‌آورند.

توکن‌های غیر قابل تعویض

NFT ها یا توکن‌های غیرقابل تعویض، از سرمایه‌گذاری‌های پرطرفدار در بازار ارزهای دیجیتال هستند که می‌توان با ارزهای دیجیتال به معاملۀ آن‌ها پرداخت. این توکن‌ها نوعی دارایی دیجیتال منحصربه‌فرد هستند که روی دفتر کل توزیع‌شده دیجیتال، یعنی بلاک چین ذخیره می‌شوند.

این توکن‌ها در حوزه‌های مختلفی کاربرد دارند؛ از جملهٔ این موارد می‌توان به آثار هنری، مالکیت زمین،کلکسیون‌ دارایی‌های ورزشی، املاک و سایر اموال مجازی اشاره کرد.

متاورس

ارزهای دیجیتال یکی از عناصر اصلی دنیای متاورس (Metaverse) هستند و در واقع ارزهای دیجیتال نقش پول را در متاورس ایفا می‌کنند. این دارایی‌‌های دیجیتال به‌نوعی واسطۀ مبادله در جهان‌های مجازی بوده که برای خرید و فروش دارایی‌های دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند.

نکته حائزاهمیت این است که ارزهای دیجیتال و بلاک چین به‌واسطۀ ویژگی‌های ذاتی‌ خود، عموماً موجب افزایش حریم خصوصی در این حوزه و کاهش هزینهٔ تراکنش‌ها می‌شوند.

ذخیرۀ ارزش

شاید شنیده باشید که بسیاری از افراد بیت کوین را به «طلای دیجیتال» می‌شناسند. این موضوع به‌ این‌ دلیل است که ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین، وسیله‌ای برای حفظ‌ ارزش یا ذخیره ارزش سرمایه در طول زمان هستند.

برخلاف ارزهای فیات که عموماً در معرض تورم بوده و اغلب در طول زمان قدرت خرید خود را از دست می‌دهند، بسیاری از سرمایه‌گذاران معتقدند که برخی از ارزهای دیجیتال، به‌دلیل دارا بودن ویژگی «محدودیت در عرضه»، در برابر تورم مقاومت می‌کنند.

تجارت الکترونیک

گسترش پذیرش ارزهای دیجیتال به حوزۀ تجارت الکترونیک (E-commerce) و پرداخت‌های خرد نیز رسیده است. برخی از فروشگاه‌های اینترنتی امکان خرید و پرداخت با ارزهای دیجیتال را فراهم کرده‌اند. بسیاری از کسب‌وکارهای دیگر نیز در حال بررسی این موضوع هستند و انتظار می‌رود با گذر زمان، به تعداد فروشگاه‌های اینترنتی که گزینۀ پرداخت با ارزهای دیجیتال را فعال کنند، افزوده شود.

استفاده از ارزهای دیجیتال در این حوزه، مزایای بسیاری دارد که به‌دلیل ویژگی‌های ذاتی این ارزها است؛ از جملۀ آنها، می‌توان به پنهان‌ماندن هویت خریداران اشاره کرد. همچنین ترکیب ارزهای دیجیتال، فروشگاه‌های اینترنتی و قراردادهای هوشمند می‌تواند فرآیندهای زنجیرۀ تجارت الکترونیک از جمله پرداخت، بازپرداخت و حل اختلاف را خودکار کرده و درنتیجه کارایی را افزایش داده و نیاز به واسطه‌ها را کاهش دهد.

کسب‌وکارهای غیردیجیتال

به‌کارگیری ارزهای دیجیتال محدود به تجارت الکترونیک و فروشگاه‌های اینترنتی نیست. حتی بسیاری از کسب‌وکارهای غیردیجیتال، مانند فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌ها نیز برای انجام پرداخت‌های خرد امکان استفاده از ارز دیجیتال را فراهم کرده‌اند. همانند فروشگاه‌های اینترنتی، پذیرش ارزهای دیجیتال در میان کسب‌وکارهای غیردیجیتال نیز رو به افزایش است.

پرداخت‌های خرد و انعام

کاربرد ارزهای دیجیتال در فروشگاه‌ها و وب‌سایت‌ها محدود به پرداخت صورت‌حساب‌های معمول نیست. ارزهای دیجیتال حتی می‌توانند انجام پرداخت‌های خرد و پرداخت انعام‌ها را نیز تسهیل کنند. برای مثال، این پروژه‌ها پتانسیل‌ خوبی برای توسعه کسب‌وکارهای محتوایی دارند. در وب‌سایت‌هایی که کار اصلی آنها تولید محتوا است، مثلاً وب‌سایت‌های خبری، کاربران می‌توانند به‌جای خرید اشتراک، هزینۀ اندکی بابت هر مقاله یا خبری که می‌خوانند بپردازند.

اینترنت اشیاء (IOT)

بلاک چین، حتی وارد دنیای اینترنت اشیاء نیز شده است. ترکیب اینترنت اشیاء و بلاک چین به توسعۀ امنیت، شفافیت و فسادناپذیری سیستم‌های مبتنی بر اینترنت اشیاء کمک می‌کند. برای نمونه ارز هلیوم (Helium) به‌عنوان یک شبکه بلاک چینی برای دستگاه‌های اینترنت اشیا یا همان IoT محسوب می‌شود.

سلامت

به‌دلیل ویژگی‌های خاص بلاک چین در حوزهٔ سلامت نیز از آن استفاده می‌شود. مثلاً استارتاپی مانند «مدیکال‌چین» (Medicalchain) این بستر را برای جریان آسان‌تر و ایمن‌تر اطلاعات به‌کار گرفته است. از جمله کاربردهای آن می‌توان به این اشاره کرد که در مدیکال‌چین، بلاک چین می‌تواند به طور خودکار بررسی کند که آیا بیمار دارای بیمه است یا خیر و سوابق پزشکی بیمار را ایمن نگه می‌دارد.

رسانه

بسیاری از مشکلات فعلی در حوزۀ رسانه، مرتبط با حفاظت از داده‌ها و نقض مالکیت معنوی است. بر اساس مطالعه‌ای توسط دلویت (Deloitte)، شرکت خدمات حسابرسی، مشاوره، مدیریت ریسک سرمایه‌گذاری، دیجیتالی‌شدن رسانه‌ها باعث به اشتراک‌گذاری گستردۀ محتواهای آن‌ها شده است. یکی از تبعات این جریان هم نقض حقوق ناشر و استفاده از محتوا بدون پرداخت حق اشتراک‌ است. دلویت بر این باور است که بلاک چین می‌تواند در زمینۀ حل این مسائل به این صنعت کمک کند.

فعالیت‌های خیرخواهانه و عام‌المنفعه

تا این قسمت از مقاله نشان دادیم که ارزهای دیجیتال چه کاربردهایی در حوزه‌های مالی و یا حتی سایر صنایع دارند. هدف نهایی آن فعالیت‌هایی است که عموماً سود مالی از رشد قیمت به‌همراه داشته و یا حداقل به‌نوعی برخی از مشارکت‌کنندگان در این فعالیت‌ها به سودهای مالی می‌رسیدند.

اما این‌ها تنها کاربردهای ارزهای دیجیتال نیستند. از ویژگی خاص این ارزها و بستر بلاک چین در مقایسه با سایر سیستم‌های مالی موجود، شفافیت است که همین امر باعث شده تا ارزهای دیجیتال برای فعالیت‌های عام‌المنفعه جذاب به‌نظر برسند.

از دغدغه‌های همیشگی در خیریه‌ها وجود شفافیت مالی است. همیشه این احتمال وجود دارد که پول‌های جمع‌آوری شده برای آن اهدافی که وعده داده شده‌اند، خرج نشوند. همیشه این نگرانی وجود دارد که خیریه‌ها دست به فعالیت‌های غیرقانونی یا فعالیت‌هایی که موضوع مأموریت و وظیفهٔ آن‌ها نیست، بزنند. اما شفافیتی که بلاک چین و ارزهای دیجیتال فراهم می‌کنند، می‌تواند پاسخ بسیاری از این دغدغه‌ها باشد.

برای مثال، سازمان برنامه جهانی غذا (WFP) در سازمان ملل مدت‌ها است که از بستر بلاک چین استفاده می‌کند. همچنین بزرگ‌ترین صرافی ارزهای دیجیتال در دنیا یعنی بایننس (Binance) نیز در طی جنگ اوکراین، برای کمک به پناهندگان اوکراینی، پروژه‌ای را بر بستر بلاک چین اجرا کرد.

کاربردهای سیاسی

یکی از ویژگی‌های خاصی که ارزهای دیجیتال دارند، این است که به افراد این امکان را می‌دهند که برای اهداف سیاسی مختلف نیز مورداستفاده قرار گیرند. برای مثال، هنگامی‌که در یک کشور اعتصاباتی رخ می‌دهد، کمک مالی برای اعتصاب‌کنندگان از طریق ارزهای دیجیتال می‌تواند صورت گیرد. چنین اتفاقی نیز در گذشته رخ داده است؛ برای‌مثال، در جریان اعتصاب کامیون‌داران در کانادا.

سوالات متداول

جمع‌بندی

پیشرفت تکنولوژی موجب توسعه بستری منحصر‌به‌فرد به نام بلاک چین شده است که ارزهای دیجیتال در دل این بستر خلق شدند. ویژگی‌های خاص این زیرساخت موجب شد تا ارزهای دیجیتال توانایی‌هایی داشته باشند که آن‌ها را از ابزارهای مالی سنتی و پول‌های فیات متمایز کند.

اگرچه عمل به‌عنوان یک پول (روش پرداخت) یا ذخیره‌ ارزش، ایده اولیه و بنیادین ارزهای دیجیتال بود که با عرضهٔ بیت کوین مطرح شد، اما با گسترش این صنعت، ابزارهای مالی متعددی طراحی و پیاده‌سازی شدند و ارزهای دیجیتال کاربردهایی متعدد در زمینه‌هایی مثل اقتصاد تا کاربردهایی اجتماعی و سیاسی پیدا کرده و روزبه‌روز مرز این کاربردها را گسترش می‌دهند.