چندی پیش، هنگامی که کارگروه‌های انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جستجوی فردی شایسته برای تصدی این مسئولیت خطیر بودند، برخی گروه‌ها و جناح‌ها با گمانه‌زنی و معرفی افراد موردنظر خود در رسانه‌ها و مطبوعات، فضایی آشفته و پرهیاهو ایجاد کرده بودند. این وضعیت، انتخاب وزیر را برای رئیس‌جمهور محترم و اعضای کارگروه به امری پیچیده و دشوار تبدیل کرده بود. در این میان، به‌عنوان یکی از اعضای جامعه هنری کشور، نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور شریف و صادق نوشتم که در خبرآنلاین و سایر خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها منتشر شد.
پس از انتخاب جناب آقای سید عباس صالحی به‌عنوان چهاردهمین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، این اندیشه در من قوت گرفت که شاید نامه‌ام مورد توجه قرار گرفته باشد؛ چرا که برخی از ویژگی‌هایی که در نامه‌ام برجسته کرده بودم، در شخصیت جناب آقای صالحی نمایان است. البته، هرگز ادعا ندارم که کارگروه‌ها و مشاوران رئیس‌جمهور محترم، بر اساس نامه‌ام به این انتخاب دست زده‌اند، و چنین انتظاری نیز در میان نبوده است. با این حال، به نظر می‌رسد که معیارهایی که در نامه‌ام به آن‌ها اشاره کرده بودم، در فرآیند انتخاب وزیر، به نحوی مدنظر مسئولین قرار گرفته‌اند. این امر، گویای آن است که مطالبات مطرح‌شده در نامه‌ام، بازتاب‌دهنده خواسته‌های عمومی و مشترک جامعه هنر و فرهنگ بوده است، خواسته‌هایی که با این انتخاب، تا حدی محقق شده‌اند.
انتخاب و انتصاب جناب آقای صالحی، به‌ویژه در شرایط کنونی، غیرمنتظره و غافلگیرکننده بود؛ چرا که پیش از این، امید چندانی به انتصاب فردی شایسته و بی‌طرف نداشتیم. حتی اگر نامه‌ام توسط مسئولین مربوطه خوانده نشده باشد، این دلگرمی برایم باقی است که فردی مناسب برای هدایت فرهنگ و هنر این کشور انتخاب شده است.
در آن نامه، به‌صراحت درخواست کرده بودم که فردی برای مدیریت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شود که از جریان‌های باندبازی و جناح‌بندی‌های سیاسی در حوزه فرهنگ و هنر دور باشد و با خلوص نیت و صداقت، تنها به خدمت‌رسانی به جامعه هنری بپردازد. این خواسته، بازتاب‌دهنده مطالبه‌ای گسترده در میان جامعه هنری بود و انتخاب جناب آقای سید عباس صالحی به‌عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، نشان‌دهنده تحقق این درخواست و امیدبخش برای اهل هنر و فرهنگ است.
انتخاب جناب آقای صالحی، بیانگر درک صحیح و هوشمندانه‌ای از شرایط حساس کنونی و نیازهای جامعه فرهنگی کشور است. با توجه به شناخت و تجربه‌ای که ایشان در حوزه فرهنگ و هنر دارند، این انتخاب می‌تواند گامی مؤثر در جهت بهبود وضعیت فرهنگی کشور باشد. هرچند ایشان در ابتدا تمایل چندانی به پذیرش این مسئولیت سنگین نداشتند، اما با توجه به رقابت‌های شدید برای این منصب، این انتصاب مایه امیدواری است.
با این حال، پرسشی که همچنان برای من بی‌پاسخ مانده این است که چرا جناب آقای صالحی، باوجود اصرار رئیس‌جمهور محترم، برای پذیرش این مسئولیت اکراه داشتند؟ این مسئله مرا به تأمل واداشت که آیا فردی که تمایلی به قبول چنین سمتی ندارد، می‌تواند در این مقام ثمربخش باشد؟ شاید این اکراه ناشی از فشارها و اصرارهایی بوده که بر ایشان وارد شده است. از منظر اخلاقی، این رفتار ممکن است نشانه‌ای از وارستگی و دوراندیشی ایشان باشد، درحالی‌که بسیاری برای رسیدن به چنین جایگاهی از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند. امیدوارم که این اکراه، ناشی از مشکلات و دشواری‌های موجود در حوزه هنر و خانواده بزرگ هنرمندان نباشد، زیرا این حوزه با مشکلات فراوانی از جمله بیکاری و وضعیت معیشتی نامطلوب مواجه است؛ مسائلی که ممکن است هر فردی را از ابتدا دلسرد کند. بااین‌حال، اگر جناب آقای صالحی تصمیم بگیرند که با این جامعه محجوب، نجیب و دوست‌داشتنی همراه شوند، با همدلی و همکاری هنرمندان، بسیاری از این مشکلات به‌آسانی قابل‌حل خواهند بود.
از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخواست دارم که با اتخاذ تدابیر لازم، شرایطی را فراهم آورند که ملاحظات شخصی و سلیقه‌ای از جامعه سینمایی و هنری کشور به‌طور کامل برچیده شود. لازم است فضایی ایجاد شود که تمامی هنرمندان و سینماگران، بدون نگرانی از دخالت‌ها و باندبازی‌ها، بتوانند به فعالیت‌های خلاقانه و هنری خود بپردازند. تحقق این امر به ارتقای هنر و فرهنگ کشور کمک خواهد کرد و نقش مهمی در افزایش اعتماد میان جامعه هنری و دولت ایفا خواهد نمود.
در پایان، باید تأکید کنم که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی باید بدانند که جامعه هنر همچنان مطالبه‌گر است و به دنبال رفع محدودیت‌ها و مشکلات این حوزه است. آقای صالحی باید خود را برای روزهای سخت آماده کنند تا با همیاری و همدلی اهالی فرهنگ و هنر، مشکلات جدی این قشر فرهیخته را به‌درستی مدیریت و حل کنند.
با احترام و آرزوی موفقیت برای جنابعالی و دولت محترم
*نویسنده و کارگردان سینما
۵۷۵۷
