به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز بسیار گفته‌اند و شنیده ایم که انسان اختیاری در انتخاب والدین خود ندارد و پدر و مادر امر جبری محسوب می‌شوند اما گزینش والدین همسر کاملاً در گرو اختیار آدمی است. وصلت و ازدواج، همان‌گونه که از نامش پیداست، تو را وصل می‌کند. اتصال به زر؛ متصل به زور؛ موصول به آرزوهای محال و نابرآورده؛ فقط کافی است محقق خوبی باشید، آن گاه خواهید توانست با شناسایی دقیق ژن های خوب عزب، ره صد ساله را یک شبه طی کنید!
در بین سیاسیون نیز کم نبودند و نیستند وابستگان سببی که به واسطه پیوند زناشویی یا دختران پدرانی صاحب منصب، افزون بر بهره مندی از مزایای بی حساب و شهرتی بی پایان، حواشی بسیاری را برای پدرزن هایشان ایجاد نموده اند. در تازه ترین نمونه، تنی چند از اعضای شورای شهر تهران از سفر «حسین حیدری» داماد علیرضا زاکانی به بیش از 80 کشور خارجی و اقامت 21 روزه در یکی از کشورهای اروپایی به همراه همسرش خبر داده و منتقد این رویه شده اند. جالب اینجاست که علیرضا زاکانی از ابتدای شروع به کار در شهرداری تهران، طی حکمی داماد خود را به عنوان «مشاور و دستیار ویژه شهردار در حوزه هوشمندسازی و فناوری‌های نوین و نوآوری شهری» برگزید اما انتقادات باعث شد تا سرانجام این حکم پس گرفته شود.
قصه دامادها اما تنها به داماد شهردار تهران ختم نمی شود. یکی حواشی پررنگ تر از متن در دولت شهید رئیسی، گمانه زنی ها درباره نفوذ حلقه موسوم به «مقداد نیلی» (داماد رئیس دولت سیزدهم) در قوه مجریه بود که آخرین کنش سیاسی آن به هزینه کرد اعتبار شهید رئیسی به پای ثبت نام محمد مهدی اسماعیلی (وزیر ارشاد دولت سیزدهم) در انتخابات چهاردهم برمی گردد.
«کامبیز مهدی زاده» داماد حسن روحانی نیز یکی دیگر از وابستگان سببی سیاسیون محسوب می شود که با اظهارنظرات متهورانه گاه و بیگاهش، حواشی بسیاری را حول هفتمین رئیس جمهور ایران پدید آورده است. از ردصلاحیت بعنوان نامزد انتخابات دوره یازدهم مجلس گرفته تا انتصاب به سمت معاون وزیر صمت و رئیس سازمان زمین‌شناسی، که البته بعدها بلااثر شد؛ از جمله حواشی پررنگ تر از متن درباره مهدی زاده بشمار می روند.
افزون بر این، «محمد بحیرایی» و «حسن مجیدی» نیز که به ترتیب دامادهای محمدباقر قالی باف و مسعود پزشکیان هستند، در ماجرای سفر خانوادگی به ترکیه و همچنین انتصاب به عنوان دستیار اجرایی رئیس دفتر رئیس جمهور، انتقادات بسیاری را متوجه پدرزن های خود نمودند.
اگرچه لیست حواشی رخ داده از جانب سایر دامادهای مسئولان سیاسی آنقدر بلند بالاست که مرور آن مثنوی هفتاد من می طلبد اما ای کاش این قماش می فهمیدند که گناه خواسته یا ناخواسته ایشان، نه صرفاً به پای پدرزن ها، بلکه به پای کلیت نظام نوشته خواهد شد و مردم را نسبت به آن بدبین و ظنین خواهد کرد.
