کی یر استارمر در مقاله‌ای برای روزنامه تلگراف، جنگ اوکراین را به عنوان یک «لحظه استثنایی» و یک موضوع «موجودیتی» برای اروپا توصیف کرد و اعزام احتمالی نیروهای بریتانیایی را توجیه نمود.
او نوشت: بریتانیا آماده است تا نقشی پیشرو در تسریع کار بر روی تضمین‌های امنیتی برای اوکراین ایفا کند… اما این مسئله همچنین به معنای آمادگی و تمایل برای مشارکت در تضمین امنیت اوکراین با اعزام نیروهای خود در صورت لزوم است.»
استارمر افزود: این موضوع ساده نیست. من به شدت مسئولیت ناشی از قرار گرفتن احتمالی سربازان زن و مرد بریتانیایی در معرض خطر را احساس می‌کنم. اما هر نقشی در کمک به تضمین امنیت اوکراین، به معنای کمک به تضمین امنیت قاره ما و امنیت این کشور است.»
اظهارات استارمر در حالی مطرح می‌شود که رهبران اروپایی در حال آماده‌سازی برای برگزاری جلسه‌ای اضطراری در پاریس در روز دوشنبه هستند؛ نشستی که به دنبال تلاش‌های اخیر رئیس‌جمهور آمریکا دونالد ترامپ برای دستیابی به یک توافق صلح با همتای روسی‌اش ولادیمیر پوتین و نگرانی‌های فزاینده در مورد کاهش احتمالی تعهدات دفاعی آمریکا در اروپا برگزار می‌شود.
ترامپ روز چهارشنبه با یک تماس تلفنی طولانی با پوتین، متحدان اروپایی واشنگتن را شگفت‌زده کرد، و دو رهبر درباره اقدامات احتمالی برای توقف جنگ در اوکراین بحث کردند. از آن زمان، وزارت امور خارجه آمریکا سندی را منتشر کرده است که حاوی شش سوال برای ارزیابی تمایل این کشورها به تعهد به یک توافق امنیتی بلندمدت برای کی‌یف است.
به گزارش رویترز، یکی از سوالات این است که «اگر نیروهای نظامی کشورهای ثالث به عنوان بخشی از یک توافق صلح به اوکراین اعزام شوند، چه تعداد نیروی تحت رهبری اروپا را برای این امر لازم می‌دانند؟»
پرسش دیگر این است که «دولت‌های اروپایی چه قابلیت‌ها، تجهیزات و گزینه‌های پشتیبانی اضافی‌ای آماده کرده‌اند تا به اوکراین ارائه دهند تا دست کی‌یف در مذاکرات تقویت شود و فشار بر روسیه افزایش یابد؟»
ولادیمیر زلنسکی، رهبر اوکراین، در ماه ژانویه ادعا کرد که کی‌یف به «حداقل» ۲۰۰ هزار سرباز اروپایی به عنوان نیروهای حافظ صلح نیاز دارد تا هر توافق احتمالی با روسیه را اجرایی کند. با این حال، تحلیلگرانی که اخیراً توسط نیویورک تایمز در گزارش خود به آنها استناد کرده است، این رقم را دست‌نیافتنی می‌دانند و اشاره می‌کنند که حتی اعزام ۴۰ هزار نیرو نیز چالش‌برانگیز خواهد بود.
دولت ترامپ بارها نشان داده است که قصد دارد در صورت دستیابی به یک آتش‌بس احتمالی، مشارکت آمریکا را به حداقل برساند و در عوض بار مالی و لجستیکی حمایت از کی‌یف را بر دوش متحدان واشنگتن در منطقه بیندازد.
پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، هفته گذشته به گروه تماس دفاعی اوکراین گفت: «… به عنوان بخشی از هر تضمین امنیتی، هیچ نیروی آمریکایی‌ای به اوکراین اعزام نخواهد شد.»
این در حالی است که کیت کلوگ، فرستاده ویژه ترامپ در امور روسیه و اوکراین، روز شنبه به دیپلمات‌های ارشد اروپایی گفت که اروپا در مذاکات جایی نخواهد داشت. با این حال، روزنامه فایننشال تایمز روز پنج‌شنبه نوشت که مقامات بریتانیا و اتحادیه اروپا نگرانند که آمریکا انتظار دارد آنها باید بار امنیت اوکراین پس از اتمام جنگ را به دوش بکشند.
اظهارات این مقام آمریکایی باعث نگرانی برخی از رهبران اروپایی خواهد شد که به ترامپ اعتماد ندارند و معتقدند امنیت کشورشان به طور جدایی‌ناپذیری به سرنوشت اوکراین گره خورده است.
او مدعی شده است که یکی از دلایل شکست مذاکرات صلح قبلی بین اوکراین و روسیه، مشارکت کشورهای زیادی بود که توانایی اجرای چنین فرآیندی را نداشتند. او در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ گفت: «ما این مسیر را نخواهیم رفت.»
کلوگ گفت مسائل حیاتی این است که اطمینان حاصل شود جنگ پس از آتش‌بس مجدداً آغاز نخواهد شد و اینکه چگونه اوکراین حاکمیت خود را حفظ کند. وی افزود که این امر نیاز به یک تضمین امنیتی معتبر دارد و ترامپ، به عنوان تنها تصمیم‌گیرنده در ایالات متحده آمریکا، هنوز در موقعیتی نیست که چنین تضمینی را تعیین کند.
او گفت: «ترامپ به طیف کاملی از گزینه‌ها نیاز دارد»، و افزود «همه گزینه‌ها روی میز هستند». وی تاکید کرد که در «دوره ترامپ» کار می‌کند و انتظار دارد توافقی در هفته‌ها و ماه‌های آینده حاصل شود.
«یکی از موضوعات کلیدیِ توافق صلح، نحوه رسیدگی به نقض آتش‌بس است.»
زلنسکی نیز در سخنرانی خود در این کنفرانس هشدار داده بود که احتمالاً اروپا از مذاکرات کنار گذاشته خواهد شد. او از اروپا خواسته تا قدم پیش بگذارد و یک ارتش اروپایی تشکیل دهد که کی‌یف در آن نقش محوری داشته باشد.
رهبران اروپایی که از سخنرانی تقابلی معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده، جی‌دی ونس، در روز جمعه تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، به طور فزاینده‌ای نگران رویکرد ترامپ به توافق صلح برای اوکراین هستند و بیم دارند که توافقی منعقد شود که به نفع واشنگتن باشد، و نه تنها برای امنیت اوکراین، بلکه برای اروپا پیامدهای بلندمدتی داشته باشد.
