شروین رمضانی- تیم ملی با سرمربی ایرانی هم نتوانست در جام ملتهای آسیا به جایی برسد و خیلی راحت مقابل قطر در نیمه نهایی رویاها برباد رفت. با این حال با توجه به بندی که در قرارداد قلعهنویی و فدراسیون فوتبال وجود داشت، قرارداد وی تا پایان جام جهانی ۲۰۲۶ تمدید شدهاست، اتفاقی عجیب برای فوتبال ایران.
اما چرا تیم ملی نباید با قلعهنویی ادامه دهد؟ در این یادداشت به سه دلیل مهم در این خصوص میپردازیم.
اول: خبری از تاکتیک نبود
هرچقدر قلعهنویی و دستیارانش از عملکرد خود دفاع کنند و از شباهتهای تاکتیک ایران و منچسترسیتیِ پپ گواردیولا حرف بزنند، واقعیت کتمان نمیشود. تیم ملی در جام ملتها فراز و نشیب فراوانی داشت و البته خبری از تاکتیک خاص هم نبود.
تغییرات بعضا عجیب در ترکیب تیم ملی، تعویضهای عجیبتر در جریان مسابقات، قفل شدن بازی در برابر هنگکنگ، آچمز شدن در برابر سوریه و البته شکست ساده در برابر قطر از جمله مثالهایی است که نشان میدهد تیم ملی در بزنگاههای مختلف با قلعهنویی نمیتواند امیدوارکننده باشد.
تاکتیک اصلی تیم ملی در قطر، حرکت به جلو به امید خلاقیت فردی بازیکنان بود. بعد از آن هم بازی مستقیم و ارسال توپ به پشت دفاع رقبا. اتفاقی که در بازی با ژاپن جواب داد، اما در سایر مسابقات خبری از معجزه نبود.
حال تصور کنید وقتی کار مقابل تیمهایی مثل هنگکنگ و سوریه گره می خورد، در برابر تیمهای بزرگ اروپایی و آمریکایی چه قرار است بر سر تیم ملی بیاید؟
دوم: ناتوان در پوستاندازی
تیم ملی میانگین سنی بالایی دارد و هرچند قلعهنویی مدعی شده که می تواند خون تازه به این تیم تزریق کند، اما مروری بر انتخابهای وی در جام ملتهای قطر، نشان می دهد که قلعهنویی آدم پوستاندازی نیست، کما اینکه در تیمهای باشگاهی این مربی هم حداقل در یک دهه اخیر خبری از پوستاندازی نبودهاست.
قلعهنویی که در این جام باز به بازیکنانی مثل امید ابراهیمی و کریم انصاریفرد میدان داد و ترجیح داد حتی برای دقایقی اندک هم به جوانان فوتبال ایران میدان ندهد، چطور میخواهد به جملاتش در خصوص پوستاندازی و تزریق خون تازه اعتماد کنیم؟
سوم: بازیکنان بزرگ مربی بزرگ میخواهند
عموم بازیکنان فعلی تیم ملی یا لژیونر بودهاند یا هستند. آنها در باشگاههایی به مراتب بزرگتر از ایران بازی کردهاند و با مربیانی بزرگ تر از مربیان داخلی کار کردهاند. این بازیکنان با کولهباری از تجربه، برای آخرین تورنمنتی که قرار است پیراهن تیم ملی را بپوشند، نیاز به یک مربی بزرگ دارند که قبولش داشته باشند.
واقعیت این است گرچه قلعهنویی برای جام ملتها از سوی بازیکنان مورد پذیرش واقع شد، اما بسیار بعید است پس از شکست در این تورنمنت، برای رقابتی بزرگ مثل جام جهانی، بازیکنان رفتاری مشابه را در پیش گیرند.
به هر روی تیم ملی به جام جهانی صعود خواهدکرد، اما اگر رویای حضور در جمع ۱۶ تیم برتر این تورنمنت را داریم، بی تعارف با قلعهنویی غیرممکن است به آن دست یابیم.