به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، این یک واقعیت است که جهان به انرژی وابسته است و تصوری دنیای بدون انرژی، تقریباً غیرممکن و تا اندازه بسیاری ترسناک است. این موضوع نیز واقعیت دارد که منابع انرژی‌های فسیلی نامحدود نیستند و اتفاقاً زمان زیادی تا اتمام آن‌ها وجود ندارد؛ از این‌رو دولت‌ها بیکار ننشسته‌اند و با استفاده از فناوری‌ها و دانش نوینی که در اختیار دارند می‌کوشند راه‌های جایگزینی برای انرژی‌های فسیلی بیابند و انرژی‌های سبز از جمله اقداماتی است که در سال‌های اخیر و با گرمایش زمین و نگرانی از خطراتی که محیط‌زیست را تهدید می‌کنند، صورت گرفته و موفقیت‌های بسیاری را نیز حاصل کرده است.
در حال حاضر تعداد بالایی از خودروهای برقی در بسیاری از کشورهای پیشرفته، با خودروهای بنزینی جایگزین شده و به یک کالای معمول با سوخت پاک بدل شده و از آنجا که که صنعت حمل و نقل یکی از مهمترین صنایع مصرف کننده سوخت است، جایگزینی خودروهای برقی و موتورهای الکتریکی با خودروهای احتراق داخلی در دستور کار کشورها قرار گرفته به گونه‌ای که در حال حاضر 35 درصد از فروش خودروهای جهان، به خودروهای برقی اختصاص یافته که رقم بالایی محسوب می‌شود.
در سال‌های گذشته شاهد حرکت رو به رشد خودروهای برقی و هیبرید بودیم که مزایای زیادی نسبت به خودروهای بنزینی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به قیمت پایین و عدم ایجاد آلایندگی، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش کیفیت هوا آن‌ها اشاره کرد.
دولت ها در کنوانسیون تغییرات اقلیمی در اجلاس پاریس (در سال ۲۰۱۵) که یکی از تخصصی‌ترین نشست ها بود، توافق کردند که محدود کردن افزایش دما به کمتر از ۲ درجه تا سال ۲۰۳۰ پیگیری شود. برقی‌سازی حداقل ۲۰ درصد از تمام وسایل حمل و نقل جاده‌ای در سطح جهان تا سال ۲۰۳۰ هم از دیگر موضوعاتی بود که کشورهای عضو کنوانسیون تغییر اقلیم پذیرفتند. در سال ۲۰۱۵ اعضا پذیرفتند که تا سال ۲۰۳۰، تعداد وسایل نقلیه سبک دو و سه چرخ برقی از ۲۳۰ میلیون دستگاه به بیش از ۴۰۰ میلیون دستگاه افزایش پیدا کند و نیز تعداد خودروهای برقی از یک میلیون دستگاه به بیش از ۱۰۰ میلیون دستگاه برسد.
وضعیت گرمایش زمین از حالت هشدار هم فراتر رفته و از سوی دیگر نامحدود بودن انرژی‌های فسیلی، کشورها را بر آن داشته که هرچه بیشتر به سمت سوخت‌های پاک حرکت کنند اما متأسفانه ایران که دارای منابع عظیم انرژی فسیلی است، حتی در ابتدای این مسیر هم قرار نگرفته است، این در حالی است که کشور به دانش فنی تولید موتورهای الکتریکی دست یافته و رونمایی از نمونه دانشگاهی خودروهای برقی، گواه این ادعا است اما به نظر نمی‌رسد حرکت به سمت سوخت‌های پاک و تولید و استفاده از خودروهای برقی، دغدغه‌ی دولت‌ها بوده باشد چرا که ایران هرگز با کمبود سوخت مواجه نبوده است اما اکنون شرایط تغییر کرده و آن روزی سال‌ها قبل انتظارش می‌رفت و کارشناسان درخصوص آن هشدار داده بودند فرارسیده و ایران با کمبود شدید بنزین مواجه است و عملاً به کشور واردکننده‌ی بنزین بدل شده است.
مرکز پژوهش‌های مجلس در این خصوص عنوان کرده: «تاکنون در خصوص تولید خودروهای برقی در کشور اقدام مؤثری از سوی صنعت خودروسازی کشور و به خصوص وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان متولی بخش صنعت و سهامدار در صنعت خودروسازی کشور، صورت نگرفته است و صرفاً مطالعاتی در این باره انجام شده که به مرحله تجاری سازی نرسیده است.»
یکی از مشکلات اساسی در حوزه انرژی و ناترازی‌های به وجود آمده این است که دولت‌ها در ایران هرگز آینده‌نگر نبودند و تنها با استفاده از راه‌حل‌های کوتاه‌مدت، مشکل سوخت را برای زمانی کوتاه حل کرده‌اند اما با توجه به وخامت اوضاع، دولت باید چاره‌ای اساسی بیندیشد و با استفاده از تکونولوژی و فناوری‌هایی که در اختیار دارد، راه‌حل‌های بلندمدتی را برای این مهم بیندیشد که یکی از مهمترین آن‌ها، تغییر اساسی در صنعت خودروسازی و واردات و تولید خودروهای برقی است که دولت می‌تواند با سرمایه‌گذاری در این حوزه، اختصاص یارانه و فعالیت‌های تشویقی، خودروهای برقی را جایگزین کند که حتی اگر درصد کوچکی از این کار صورت بگیرد، نه تنها ناترازی بنزین مرتفع می‌شود بلکه ایران می‌تواند مازاد بنزین خود را صادر کرده و ارزآوری داشته باشد و از همه مهمتر می‌تواند در کاهش آلودگی کلان‌شهرها نیز نقش مثبتی ایفا کند.
انتهای پیام/
