۰۹:۳۲ – ۱۸ مرداد ۱۴۰۳
محمدحسین طالع زاده، کارشناس ارشد اختر فیزیک و مدرس رسمی انجمن نجوم ایران با اشاره به بارشهای شهابی برساوشی گفت: شهاب به خرده سنگهایی گفته میشود که در فضای منظومه شمسی سرگردان هستند و زمانی که یک سیارهای به این تکه سنگهای سرگردان نزدیک میشود در اثر نیروی گرانش به سمت سیارات کشیده و در جو سیارات شروع به سوختن میکنند و در مدت کوتاهی که در جو سیارات میسوزند، در آسمان به صورت یک خط نورانی قابل مشاهده میشوند. شهاب تنها مخصوص زمین نبوده و تمامی سیاراتی که دارای جو باشند مانند زهره، مریخ، مشتری و زحل، پدیده شهاب را دارند.
او افزود: بارش شهابی برساوشی ناشی از عبور زمین از میان خرده سنگهای به جامانده از دنباله دار سوییفت-تاتل است. دنباله دار سوییفت-تاتل سالهای پیش در مدار خود در حال حرکت بوده که مدار این دنباله با مدار زمین تلاقی دارد. بعد از عبور دنباله دار سوییفت-تاتل خورده سنگها و تکه سنگهای بازمانده از آن در این مدار باقی میماند و هرسال که زمین از بین این تکهها عبور میکند آنها در جو زمین سوخته و سقوط میکنند در این صورت پدیده بارش شهابی برساوشی اتفاق میافتد، تاتل است. بارش شهابی برساوشی هر ساله از ۲۷ تیر تا ۳ شهریور رخ میدهد، اما اوج آن شب ۲۱ و ۲۲ مرداد است.
طالع زاده بیان کرد: بارشهای شهابی زیادی در طول سال وجود دارد، اما بارش شهابی برساوشی یکی از معروفترین بارشها بوده و به همین دلیل در تابستان اتفاق میافتد و تعداد قابل توجهی از بارشها در آسمان شب قابل مشاهده اند. پدیده بارش شهابی برساوشی در مرداد هر سال اتفاق میافتد که در این راستا برنامههای متفاوتی برای مردم و علاقهمندان این حوزه قرار داده میشود تا خارج از شهر از این پدیده دیدن کنند. نرخ سرسوئی ساعتی شهابها (ZHR) به این معنی است که وقتی کانون بارش در بالای ناظر قرار بگیرد امان مشاهده چند شهاب در آسمان وجود دارد.
کارشناس ارشد اختر فیزیک گفت: در بارش شهابی برساوشی حدود ۷۰ الی ۱۰۰ تعداد شهاب در یک ساعت قابل رویت و مشاهده بوده که نسبت به دیگر بارشهای شهابی در سال عدد قابل توجهی است. پیش بینیها حاکی از آن است که در روزهای منتهی به ۲۱ و ۲۲ مرداد در هر ساعت بتوانیم چیزی در حدود ۸۰ شهاب را مشاهده کنیم که این عدد در شب ۲۲ مرداد به ۱۱۰ شهاب در ساعت خواهد رسید. نقطه کانون این بارش در صورت فلکی برساوش قرار گرفته و در نیمه مرداد از ساعت ۱۰ شب به بعد تنها در محیطی کاملا تاریک با چشم قابل رویت است.