استارتآپ «نورالینک»(Neuralink) متعلق به «ایلان ماسک»(Elon Musk) پس از رفع مشکلاتی که در اولین آزمایش انسانی رخ دادند، مجوز کاشت تراشه مغزی خود را در بیمار دوم دریافت کرد.
به نقل از دیلی میل، «سازمان غذا و داروی آمریکا»(FDA) روز دوشنبه آزمایش تراشه نورالینک را روی داوطلب بعدی مورد تأیید قرار داد و بهروزرسانیهای برنامهریزیشده شرکت را که شامل تعبیه برخی از سیمهای بسیار نازک دستگاه در اعماق مغز بود، امضا کرد.
«نولان آرباو»(Nolan Arbaugh) اولین کسی بود که در سال ۲۰۱۶ تراشه مغزی را دریافت کرد. پس از یک حادثه رانندگی، آرباو از شانهها به پایین هیچ حسی نداشت.
تراشه در آزمایش روی آرباو به یک مشکل غیرمنتظره دچار شد و آرباو گفت که ۱۵ درصد سیمها پس از بروز این مشکل در مغز او باقی ماندهاند. نورالینک درباره مشکل پیشآمده گفت که رشتههای متصلکننده تراشه به مغز جمع شدهاند و مشکلات عملکردی را پدید آوردهاند. در هر حال، شرکت خاطرنشان کرد که تنظیماتی را برای بهبود عملکرد تراشه انجام داده است.
نورالینک در ماه جاری فاش کرد که برخی از ۶۴ سیم از مغز اولین بیمار جدا شدهاند و اختلالاتی را در عملکرد تراشه پدید آوردهاند اما رویترز در یک گزارش نوشت: پنج منبع آگاه ادعا کردند که این موضوع از سالها پیش در آزمایشهای حیوانی مشخص شده بود و شرکت از آن آگاه بوده است.
تراشه تقریبا هماندازه یک سکه است که تجهیزات الکترونیکی و باتری در آن تعبیه شدهاند. سیمها در قشر حرکتی مغز قرار میگیرند که سیگنالهایی را برای هدایت حرکت بدن تولید میکند.
نورالینک در حال آزمایش ایمپلنت خود است تا به بیماران مبتلا به فلج اندام فرصت بدهد که از دستگاههای دیجیتال تنها با فکر کردن استفاده کنند. چشمانداز شرکت این است که تراشه مغزی آن بتواند به افراد مبتلا به آسیبهای نخاعی کمک کند.
ایلان ماسک اکنون ماه ژوئن را برای کاشت تراشه در مغز بیمار دوم در نظر گرفته است و قصد دارد امسال آن را روی ۱۰ نفر آزمایش کند.
نورالینک خاطرنشان کرد که برخی از سیمهای متصل به تراشه از مغز آرباو خارج شدهاند و شرکت اکنون الگوریتم ثبت را تغییر داده است تا نسبت به سیگنالهای جمعیت عصبی حساستر باشد. این کار، روشهای تبدیل سیگنالها را به حرکات مکاننما تقویت کرده و رابط کاربری را بهبود بخشیده است.
نورالینک گفت که اکنون روی افزایش عملکرد کنترل مکاننما تمرکز دارد تا آن را به سطح کنترل افراد سالم برساند. این شرکت اضافه کرد: در آینده قصد داریم عملکرد آن را به دنیای فیزیکی گسترش دهیم تا کنترل بازوهای رباتیک، صندلیهای چرخدار و سایر فناوریهایی را که ممکن است به افزایش استقلال افراد مبتلا به فلج چهار اندام کمک کنند، امکانپذیر سازد.