با کشف یک اردوگاه معدن‌کاری و تأسیسات فراوری طلا به قدمت ۳.۰۰۰ سال، باستان‌شناسان اطلاعات باارزشی درباره فناوری‌های بکاررفته برای استخراج این فلز گرانبها و همچنین زندگی روزمره معدن‌کاران باستانی به دست آورده‌اند.
این مجموعه فراوری طلا در منطقه «جبل سکاری» در استان دریای سرخ مصر واقع شده و در جریان کارهای مرمت در این شهر باستانی کشف شده است. باستان‌شناسان در بخشی از تلاش‌های مستمر برای محافظت از این مکان در برابر فعالیت‌های معدن‌کاری مدرن، دو سال به کاوش و مستندسازی آثار معماری در جبل سکاری پرداختند.
در جریان این عملیات بود که محققان بقایای یک اردوگاه معدن‌کاری متعلق به «دوره سوم میانی مصر» را کشف کردند، زمانی که امپراتوری مصر درگیر ناپایداری سیاسی و اجتماعی بود. وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر در بیانیه‌ای اعلام کرد که این اردوگاه دارای یک تأسیسات فراوری طلا بوده که در آن کارگران طلا را از سنگ مرمر و کوارتز استخراج می‌کردند.
دکتر محمد اسماعیل خالد، دبیرکل شورای عالی آثار باستانی گفته: «کاوش‌ها منجر به کشف یک مجموعه فراوری طلا به قدمت ۳.۰۰۰ سال شده است. این تأسیسات شامل ایستگاه‌های آسیاب و خرد کردن، حوضچه‌های فیلتر و ته‌نشینی و کوره‌های گلی باستانی میشده که برای ذوب طلای استخراج‌شده از رگه‌های کوارتز استفاده میشده است.»
همچنین نواحی مسکونی که خانه‌های معدن‌کاران باستانی را در خود جای داده بودند شناسایی شدند. باستان‌شناسان در این نواحی، کارگاه‌ها، مکان‌های عبادت و ساختمان‌های اداری کشف کردند، همچنین حمام‌هایی از دوران بطلمیوسی که حدود ۳۰۰ سال دوام آوردند تا زمانی که رومی‌ها مصر را در قرن نخست پیش از میلاد فتح کردند.
کشف معماری دوره‌های رومی و اسلامی نیز نشان می‌دهد از این مکان هزاران سال استفاده شده است، در حالی که مجسمه‌های سنگی نمایانگر ایزد مصری، باستت و خدای یونانی، هارپوکراتس اطلاعات بیشتری از زندگی در شهر طلا ارائه می‌دهند. آثار کشف‌شده‌ی دیگر در این مکان عبارت بودند از عطرها، داروها، بخور، مهره‌هایی از جنس سنگ‌های نیمه‌قیمتی و ۶۲۸ ظرف سفالی که روی آن‌ها با متون هیروگلیف، دموتی و یونانی حکاکی شده است.
به گفته وزارت گردشگری و آثار باستانی، این کشفیات ما را با زندگی اجتماعی، مذهبی و حرفه‌ای معدن‌کاران طلا در مصر باستان که کارشان در دوران طلایی امپراتوری مصر بسیار پرتقاضا بوده، آشنا می‌کنند. در واقع، بسیاری از مومیایی‌ها با زبان‌های طلایی در دهان‌شان کشف شده‌اند، احتمالاً برای کمک به متوفی در سخن گفتن در برابر دادگاه ازیریس، خدای دنیای زیرین.
نمونه‌های معروف دیگری از جواهرات مصر باستان در مقبره‌ای موسوم به «پسر طلایی» پیدا شده است. او در نوجوانی درگذشته و همراه یک اسکراب (طلسم‌های سوسک‌مانند) درون قفسه سینه و ده‌ها طلسم طلا دفن شده است. و البته، مقبره توت‌عنخ‌آمون با ماسک مرگ آبی‌طلایی که یکی از نمادهای شناخته‌شده جهان باستان است. اما آنچه بسیاری از مردم نمی‌دانند اینست که زیر این لایه درخشان بیرونی، یک تابوت طلایی قرار دارد که جسد پسر پادشاه را در خود جای داده است.
حالا می‌توانیم بفهمیم این همه طلا از کجا آمده و چگونه پردازش شده است.
