به گزارش خبرآنلاین، رؤیا بنی عامریان افزود: از زمانهای بسیار دور یعنی حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد از زالو برای درمان بیماریهای مختلف استفاده میشده است.
مهر در خبری نوشت:به گفته وی، زالو در درمان بیماریهای مختلف نظیر بیماریهای پوستی، جوش صورت، فیستول، عفونت ریشه دندان و لثه، آبسهها، آرتروز، وزوز گوش، اوتیت یا عفونت گوش، سردرد، غلظت خون، ریزش مو، سردرد، نقرس، سیاتیک، درد زانو، بیماریهای مقعدی، واریس و … مورد استفاده قرار میگیرد.
بنی عامریان با اشاره به موارد منع زالودرمانی، افزود: این روش درمانی در سالمندان، افراد ناتوان، زنان باردار، مبتلایان به کم خونی و بیماریهای انعقادی، هموفیلی و لوسمی یا موارد ترس شدید از زالو به هیچ عنوان استفاده نمیشود.
این متخصص سلامتکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید کرد: زالو درمانی حتماً باید با مشورت و طبق نظر پزشک متخصص طب سنتی تجویز شود و در مراکز معتبر با رعایت اصول و نکات استاندارد انجام پذیرد.
به گفته وی، زالوها پس از استفاده حتماً از بین میروند و برای این منظور در نمک یا الکل انداخته میشوند؛ یعنی هرگز زالویی که یکبار برای درمان استفاده شده برای فرد دیگر استفاده نمیشود.
این متخصص طب سنتی تاکید کرد: در هنگام زالودرمانی باید اجازه دهیم که زالو خودش محل گزش بیمار را رها کند و نباید این جداسازی اجباری و به زور انجام شود و زالو را وادار به استفراغ کرد.
به گفته وی، گاهی برای جداسازی زالو از نمک یا الکل استفاده میکنند که موجب استفراغ زالو روی بدن بیمار و انتقال میکروب بیماریزای موجود در معده زالو به انسان میشود.
بنی عامریان با اشاره به این که پس از زالودرمانی در محل گزش زالو ممکن است مقداری خارش، ورم و قرمزی ایجاد شود گفت: این علائم با تدابیر ساده برطرف میشود و جای نگرانی نیست و در صورت شدت عوارض بیمار میتواند با پزشک خود تماس بگیرد.
به گفته وی، پس از جدا شدن زالو تا چند ساعت فرد خونریزی دارد که عادی است و پزشک با ارائه توصیهها و تدابیر تغذیهای لازم این وضعیت را در بیمار مدیریت میکند.
این متخصص طب سنتی با اشاره به ضرورت انجام تست حساسیت پیش از زالودرمانی، گفت: در زالودرمانی ابتدا تست حساسیت با استفاده از یک زالو انجام میشود و در صورت عدم بروز مشکلات تنفسی و تنگی نفس و تپش قلب ادامه درمان صورت میگیرد.
بنی عامریان تاکید کرد: با توجه به وجود زالوی سمی یا آلوده حتماً باید زالوهای مورد استفاده از مراکز معتبر مورد تأیید وزارت بهداشت و وزارت جهاد کشاورزی تهیه شوند.
۲۳۳۲۱۷