حمید سلطانیان‌زاده استاد دانشکده برق و کامپیوتر و عضو تیم تحقیقاتی این پژوهش، هدف این مطالعه را بررسی ارتباط بین عملکرد دوپامین در بخش‌های خاص مغز و لرزش در حالت استراحت (rest tremor) در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون اعلام کرد و تصریح کرد: «در این پژوهش، از داده‌های بالینی و تصاویر مغز بیماران مبتلا به پارکینسون و شاهدهای سالم استفاده شد.
این پژوهشگر دانشگاه تهران اظهار کرد: برای یافتن ارتباط عملکرد دوپامین در مناطق خاص مغز شامل کادِت (caudate) و پوتامِن (putamen) با علائم حرکتی، از یک روش غیرخطی برای انطباق تصاویر پزشکی هسته‌ای با تصاویر تشدید مغناطیسی و اطلس مغز بهره گرفته شد.
به گفته وی، تصاویر پزشکی هسته‌ای عملکرد دوپامین و تصاویر تشدید مغناطیسی در این مناطق مغز را مشخص می‌کنند.»
وی تأکید کرد: نتایج این پژوهش نشان داد که شدت سفتی و کندی حرکت در یک سمت بدن به‌طور منفی با اتصال ناقل‌های دوپامینی در هسته‌های کادِت و پوتامِن در سمت مقابل مغز مرتبط است و دامنه لرزش در حالت استراحت در یک سمت بدن به‌صورت مثبت با افزایش اتصال ناقل‌های دوپامینی در این هسته‌ها در همان سمت مغز ارتباط دارد.
سلطانیان‌زاده با بیان اینکه این ارتباط حتی با کنترل عوامل بالینی پایدار می‌ماند، اظهار کرد: این یافته‌ها، حاکی از رابطه مستقل بین لرزش در حالت استراحت در بیماری پارکینسون با عملکرد دوپامین در مغز است.
وی همچنین بیان کرد: نتایج این پژوهش به درک چگونگی ارتباط مشکلات حرکتی در این بیماری با تغییرات عصبی-شیمیایی در مغز کمک می‌کند و می‌تواند برای پژوهش‌های بالینی آینده در تشخیص و درمان بیماری پارکینسون مفید باشد.
بر اساس اعلام دانشگاه تهران، این پژوهش با همکاری محققانی از فنلاند، کانادا و آمریکا انجام شده و نتایج آن در نشریه رسمی «انجمن بین‌المللی پارکینسون و اختلالات حرکتی» منتشر شده است.
