مخلوط ترمایت، متشکل از پودر آلومینیوم و اکسید آهن، در دمای ۴۰۰۰ درجه فارنهایت (۲۲۰۰ درجه سانتی‌گراد) می‌سوزد و به سرعت درختان و گیاهانی را که پوششی برای سربازان روسی ایجاد کرده‌اند، آتش می‌زند.
ایجاد تهدیدی جدید در میدان نبرد
ترمایت هنگامی که از هواپیمای بدون‌سرنشین یا پهپاد به سمت زمین پرتاب می‌شود مشابه آتشی است که از دهان یک اژدهای افسانه‌ای بیرون می‌آید. به گفته نیکلاس دراموند (Nicholas Drummond)، تحلیلگر صنعت دفاعی متخصص در جنگ زمینی و افسر سابق ارتش بریتانیا، تاثیر اولیه پهپادهای ترمیت اوکراین احتمالا روانی است تا فیزیکی.
دراموند گفت که اگرچه ترمیت بسیار مخرب است، استفاده از پهپادها برای تحویل آن رویکردی نوآورانه است و انتظار می‌رود اثر آن بیشتر در ایجاد ترس باشد تا ایجاد آسیب فیزیکی. او همچنین اشاره کرد که اوکراین ظرفیت محدودی برای استقرار ترمیت دارد که آن را به جای یک سلاح اصلی، به یک قابلیت خاص تبدیل می‌کند.
ترمایت می‌تواند تقریبا هر چیزی از جمله فلز را بسوزاند و دفاع در برابر آن سخت است. این ماده در دهه ۱۸۹۰ توسط یک شیمیدان آلمانی برای جوشکاری خطوط راه آهن کشف شد و کاربرد نظامی آن به سرعت پدیدار شد. در طول جنگ جهانی اول، آلمانی‌ها آن را به عنوان بمب بر فراز بریتانیا پرتاب کردند.
دقت بمب‌های ترمیت، همراه با توانایی پهپاد برای دور زدن دفاع‌های سنتی، آن‌ها را به ابزاری بسیار مؤثر در جنگ‌های مدرن تبدیل می‌کند. ترمیت یکی از انواع سلاح‌های آتش‌زا است. دفتر خلع سلاح سازمان ملل متحد خاطرنشان می‌کند که سلاح‌های آتش‌زا می‌توانند باعث تخریب و آسیب‌های زیست محیطی قابل توجهی شوند.
با این حال، در حالی که ترمیت برای استفاده نظامی طبق قوانین بین‌المللی ممنوع نیست، استفاده از آن بر روی اهداف غیرنظامی به دلیل اثرات شدید آن بر بدن انسان ممنوع است.
