به نقل از خبرآنلاین یک مقام در شهرداری تهران گفته که «در چهارراهها تعداد کودکان کار کم شده است.» ادعایی که معلوم نیست چهطور آن را محاسبه کردهاند، اما هرچه هست کاهش تعداد کودکان کار آنقدر هم ساده نیست که معاون شهردار تهران میگوید؛ البته او گفته که «در بخش اتباع خانوادهها را قانع کردیم که کودکان برای آموزش به مراکز ویژه ما وارد شوند.» اما بهگفته یک کارشناس: «مسئله آنقدر پیچیده هست که صرفاً با حرف زدن و قانع کردن خانوادهها درست نمیشود.»
سیدحین موسوی چلک درباره کاهش کودکان کار سر چهارراهها به خبرآنلاین میگوید: «دولت سیزدهم یک مصوبه داشت که شهردار تهران مسئول هماهنگی آسیبهای اجتماعی شهر تهران شود، براساس این مصوبه کارهایی هم انجام شد اما من به عنوان کسی که در این حوزه کار میکنم معتقدم این شکل از گزارش دهی درباره کم شدن کودکان کار سر چهارراهها درست نیست، من چیزی درباره بهبود وضعیت کودکان کار احساس نکردم. شاید تعداد افرادی که اینها جمع میکنند بیشتر شده باشد اما این به معنای کاهش تعداد کودکان کار نیست، ما همچنان شاهد نشانههای کار کودکان در خیابان به اشکال مختلف هستیم.»
کجای ایران با سه میلیون تومان میشود زندگی کرد؟
حذف گزینه اقتصادی و نادیده گرفتن آن درباره حضور کودکان کار سر چهارراهها امکان پذیر نیست، برای همین هم اگر قرار است از تعداد این کودکان کم شود حتماً باید بهبودی کلی یا موردی در زمینه اقتصاد اتفاق افتاده باشد، چیزیکه مشخص است عواملی که سبب شده کودکان به خیابانها پناه بیاورند تا برای روزی کار کنند حذف نشده است. موسوی چلک دراینباره میگوید: «نه تنها گزارههای تاثیرگذار درباره حضور کودکان کار در خیابان کم نشده بلکه به دلیل شرایط اقتصادی و فشاری که دارد بیشتر هم شده است،امروز گزارشهای متعددی از افراد بازمانده از تحصیل وجود دارد، باید پرسید این بازماندهها کجا میروند؟ بنابراین تا زمانیکه طرحهای ضربتی و جمعآوری اجرا میشود آمارها درست نیستند.»
او در واکنش به اینکه معاون شهردار تهران برای حل مسئله کودکان کار گفته «خانوادهها را قانع کردیم» بیان میکند: «چهطور خانوادهها را قانع کردند؟ نهایت حمایتی که میتوانند داشته باشند این است که اگر خانوادهای نیازمند تشخیص داده شود تحت پوشش کمیته امداد یا بهزیستی قرار میگیرد، کسانی که تحت پوشش هستند چقدر حمایت دریافت میکنند؟ خانواده یک نفره زیر یک میلیون تومان دریافت میکند، خانواده پنج نفره به بالا هم نزدیک به سه میلیون تومان حمایت دریافت میکنند، کجای ایران یا تهران یک خانواده پنج نفره با سه میلیون تومان میتواند امورات بگذراند؟، بنابراین من نمیخواهم زحمتهای شهرداری را نفی کنم اما تا هیچکدام از عوامل تاثیرگذار درباره حضور کودکان در خیابانها کم نشده طبیعتاً گزارش کاهش کودکان کار در خیابان درست نیست، حتی اگر بگویند با خانواده آنها حرف زدیم تا قانع شوند، مگر با حرف فقر مدیریت میشود؟. حتی اگر حمایتهای موردی از این خانوادهها بیشتر شده اما ریشه کار کودکان در خیابان آنقدر عمیق هست که با این حمایتهای مقطعی بهسمت ساماندهی افراد نخواهیم رفت. شهرداری دغدغه کودکان کار دارد اما مسئله آنقدر پیچیده هست که صرفاً با حرف زدن و قانع کردن خانوادهها درست نمیشود.»
دنبال تمدید حکم شهرداری تهران هستند
حواشی شهرداری تهران درباره فعالیتهای این نهاد شهری درباره آسیبهای اجتماعی به کاهش تعداد کودکان کار سر چهارراه محدود نمیشود، یکی از این حواشی ماجرای مسئولیت علیرضا زاکانی از طرف دولت پزشکیان در رسیدگی به آسیبهای اجتماعی پایتخت است، خبری که چند روز قبل مطرح شد اما هم توسط نزدیکان مسعود پزشکیان و هم توسط سرپرست امور اطلاعرسانی دولت تکذیب شد، با این وجود یکبار دیگر آنهم توسط خود علیرضا زاکانی این ادعا مطرح شده که او از طرف مسعود پزشکیان مسئول هماهنگی آسیبهای اجتماعی شهر تهران است، او در حاشیه جلسه هیات دولت گفت که : «حکمی را هیئت دولت (سیزدهم) بر اساس اصل ۱۲۷ قانون اساسی مصوب کرده بود، این انتخاب پابرجا است و بعد از انتخابات به احترام شخص رئیس جمهور، سه ماه جلسه را تشکیل ندادم به این دلیل که فرد انتخابی باید طبق تصمیم رئیس جمهور باشد و با ایشان صحبت کردم و لطف کرد و گفت این مسیر ادامه پیدا کند.»
حالا این سوال ایجاد میشود ورود شهرداریها به موضوع آسیبهای اجتماعی جدا از مواردی که وظیفه قانونی دارند اقدام درستی هست؟ رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران دراینباره به خبرآنلاین میگوید: «من همان زمان که چنین حکمی در دولت سیزدهم صادر شد گفتم که تصمیم دولت وقت در واگذاری مسئولیت به شهرداری یعنی بیاعتمادی دولت به عوامل اجرایی خود.»
او ادامه میدهد: «تقریباً ۱۳ سازمان در حوزه کودکان کار مسئولیت دارند که یکی از آنها شهرداری است، اما باید پرسید آیا دستگاههای دولتی مانند استانداری زیرنظر شهرداری کاری انجام میدهد؟، بنابراین این مصوبه ایراد داشت، مصوبهای غیرکارشناسی بود، یعنی دولت به عوامل اجرایی خودش مانند استاندار و فرماندار اعتماد ندارد، معتقدم همین مدتی که این حکم پابرجا بود کافی است و مجدد تمدید نشود، اما شهرداری هر ظرفیتی دارد در راستای اجرای وظایف قانونی و حتی کمک به سایر سازمانها دریغ نکند، این نشان دهنده اثبات برادری شهرداری در این حوزه است.»