انتخابات دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی درحالی روز جمعه برگزار می‌شود که در غیبت اصلاح‌طلبان، اصولگرایان با لیستهای متعددی پل به عرصه رقتبت گذاشته‌اند.
یکی از مهمترین لیست‌ها، لیست ائتلاف با محوریت محمدباقر قالیباف است که احتمالا شانس بالایی در کسب رای خواهد داشت. لیستهای امنا، شورای وحدت، رائفی‌پور و فرهنگیان نیز از دیگر فهرست‌های لصولگرایانه انتخابات هستند.
در مقابل اما میانه‌روها و برخی اصلاح‌طلبان با سرلیستی علی مطهری به میدان آمده و حدودا برای در اختیار گرفتن ۷۰ کرسی مجلس برنامه‌ریزی کرده‌اند.
پیش از این، رقابت اصولگراها و اصلاح‌طلبها باعث می شد هواداران دو طرف به یک لیست واحد در شهرهای بزرگی چون تهران رای بدهند. اما در این دوره، با برهم خوردن نظم سابق دو حزبی، عملا شرکت کنندگان در انتخابات به سمت آرای انفرادی تمایل پیدا خواهند کرد. شرایطی که تا پیش از دوم خرداد ۷۶ نیز وجود داشت.
براساس تخمین ها، احتمالا در سراسر کشور حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد واجدین شرایط در انتخابات شرکت خواهند کرد. این عدد برای شهر تهران ممکن است کمتر باشد. بنابراین هر نامزد برای پیروزی و رسیدن به کف رای ۲۰ درصد آرا کار سختی در پیش ندارد.
شاید ورود چهره‌های جدید، ترکیب متفاوتی برای این دوره مجلس رقم بزند و اوضاع آنطور که اصولگرایان گمان می کنند، باب میل شان پیش نرود
اگر در تهران، ۲۰ درصد از ۷ میلیون واجد شرایط در انتخابات شرکت کنند، کل آرا به ۱/۴ میلیون نفر می‌رسد. بنابراین کف رای برای صعود در مرحله اول انتخابات حدود ۲۸۰ تا ۳۰۰هزار رای خواهد بود؛ یعنی ۲۰ درصد آن ۱/۴ میلیون رای.
آیا ائتلاف قالیباف با منتقدانش (جبهه پایداری) می‌تواند به این کف آرا دست یابد؟ پاسخ این سوال ساده نیست، چراکه لیست های رقیب با سبد رای مشترک اصولگرایانه، آرای لیست او را دچار ریزش می کند.
از دیگر سو، بخشی از بدنه بروکراتیک کشور احتمال دارد به لیست علی مطهری گرایش داشته باشد. به این ترتیب لیست ائتلاف در بهترین حالت شاید بتواند تنها به نیمی از کرسی های تهران برسد.
در این شرایط، باید منتظر نتایجی عجیب در این انتخابات بود. شاید ورود چهره‌های جدید، ترکیب متفاوتی برای این دوره مجلس رقم بزند و اوضاع آنطور که اصولگرایان گمان می کنند، باب میل شان پیش نرود.
