در روزهایی که ناترازی سوخت، اقتصاد و رفاه مردم را با اختلالاتی مواجه کرده و بیم افت فشار و قطع گاز خانگی، محدودیت شدید گازرسانی به نیروگاه‌ها و صنایع، کمبود سوخت مایع در نیروگاه‌ها و قطع برنامه‌ریزی شده و نوبتی برق خانگی و صنایع را به دنبال داشته، خرید و فروش سوخت در فضای مجازی، یه علامت سوال بزرگ در اذهان عمومی به‌جا می‌گذارد.
نکته جالب اینجاست که در آگهی‌های فضای مجازی و سایت‌های خرید و فروش کالا، از نفت‌خام صادراتی ایران تا بنزین و گازوئیل و مازوت و گاز مایع، همه‌چیز پیدا می شود و از آنجایی که نظارت کافی بر خرید و فروش سوخت در فضای مجازی و منابع تأمین این سوخت وجود ندارد، به‌نظر می رسد ردپای قاچاق در فروش آنلاین سوخت دیده می‌شود.
علی‌اصغر عباسی، معاون مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران در این خصوص، با اشاره به برخی گلوگاه‌های قاچاق سوخت، از رواج آگهی‌های فروش سوخت در فضای مجازی گلایه کرد و از مسئولان امر خواست بر عملکرد سایت‌ها و پلتفرم‌های فروش کالا نظارت و از درج چنین آگهی‌هایی جلوگیری شود.
به‌نظر می‌رسد فروش آنلاین سوخت توسط افراد حقیقی و حقوقی در فضای مجازی، درحالی که نظارت کافی بر مبادی تأمین این سوخت وجود ندارد، می‌تواند یک بستر آنلاین برای فروش سوختی باشد که با انحراف از مسیرهای رسمی، به دست سوءاستفاده‌گران می‌رسد.
سوال اصلی اینجاست که منبع تأمین این سوخت‌های به‌فروش رسیده، کجاست؟ وقتی تأمین هر نوع سوخت یارانه‌ای و آزاد باید در فضای شفاف سامانه سدف و جایگاه‌های رسمی عرضه صورت بگیرد، چطور عده‌ای به احجام بالای هر نوع سوخت مورد تقاضا برای فروش در فضای مجازی دسترسی دارند؟
از آنجایی که هر نوع قاچاق سوخت، در آمار مصرف مردم به عنوان رشد بی‌رویه مصرف لحاظ می‌شود و در افزایش ناترازی سوخت تأثیر مستقیم دارد، لازم است مسئولان امر به آگهی‌های فروش سوخت در فضای مجازی ورودی جدی داشته باشند، تا یکی از مبادی و گلوگاه‌های قاچاق سوخت حذف شود.
