پولیتیکو نوشت: در یک صحنه از مصاحبه او در برنامه “۶۰ دقیقه” با بیل ویتاکر از CBS، از معاون رئیس‌جمهوری آمریکا پرسیده شد که او چه کسی را «بزرگ‌ترین دشمن» کشور می‌داند، که او پاسخ داد: «ایران دست‌هایش به خون آمریکاییان آلوده است.» هریس همچنین به حمله موشکی بالستیک تهران علیه اسرائیل در هفته گذشته به عنوان مدرکی از توانایی‌های ایران اشاره کرد و گفت: «آنچه ما باید انجام دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که ایران هرگز توانایی تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌ای را پیدا نکند، یکی از اولویت‌های اصلی من است.”
سخنان او در دنیای امنیت ملی آمریکا این پرسش را ایجاد کرد: «پس چین چه می‌شود؟» ربکا هاینریچز از اندیشکده هادسون گفت: «من واقعاً کسی را نمی‌شناسم که در حوزه امنیت ملی کار کند و به این سوال پاسخ دهد و بگوید ایران.» هاینریچز و سایر تحلیلگران امنیت ملی که با آن‌ها صحبت کردیم چندین دلیل برشمردند: چین دارای پیشرفته‌ترین اقتصاد و ارتش است که می‌تواند با ایالات متحده رقابت کند، بزرگ‌ترین عملیات جاسوسی در ایالات متحده (بر اساس اطلاعات عمومی موجود) را دارد، یک نیروی دریایی در حال رشد که می‌تواند قدرت نیروی دریایی ایالات متحده را به چالش بکشد، و برنامه تسلیحات هسته‌ای به سرعت در حال گسترشی که در حال آماده‌سازی برای رقابت با ذخایر آمریکا در دهه‌های آینده است.
ادعای هریس حتی با استراتژی امنیت ملی دولت بایدن-هریس در سال ۲۰۲۲ نیز مغایرت دارد، که چین را به عنوان «مهم‌ترین چالش ژئوپلیتیکی آمریکا» معرفی می‌کند. آن استراتژی بیش از ۵۰ بار به چین اشاره داشت و فقط هشت بار به ایران اشاره کرد—گرچه آن استراتژی یک سال پیش از حملات ۷ اکتبر به اسرائیل منتشر شده است که ایران و شبکه نیابتی آن را در کانون توجه قرار داده و خاورمیانه را به بحران فرو برده است.
سخنگوی کارزار هریس، مورگان فینکلشتاین، از ارائه توضیحات بیشتر خودداری کرد.
حتی کارشناسان خاورمیانه نیز با این اجماع موافقند که چین، نه ایران، تهدید اصلی برای واشنگتن است. دیوید شنکر که در دوران دولت ترامپ به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور خاور نزدیک خدمت می‌کرد، به “نَت‌سِک دیلی” (رسانه شورای امنیت ملی آمریکا) گفت که ایران یک «تهدید قابل توجه» است اما افزود: «جای بحث چندانی نیست که چین، روسیه و کره شمالی در بالای فهرست تهدیدها قرار دارند.”
همین نگرش (اولویت تهدید چین برای آمریکا) در سمت چپ طیف سیاسی نیز دیده می‌شود. به گفته سینا طوسی، پژوهشگر مرکز سیاست بین‌المللی پیشرو progressive Center for International Policy ، مشکل سخنان هریس این است که توانایی‌های ایران را به اشتباه بازنمایی کرده و «قدرت و نفوذ» ایران در منطقه را اغراق‌آمیز جلوه می‌دهد. این سخنان همچنین می‌تواند احتمال بروز درگیری بیشتر بین ایالات متحده و ایران را افزایش دهد.
