اکونومیست می‌گوید در پیش‌بینی که برای سال ۲۰۲۴ جهان برای ۳۸مین سال متوالی منتشر می‌کند، در تمام مدت سال سایه هیچ شخصیت منحصر به فردی به اندازه دونالد ترامپ بر رخداد‌های جهانی احساس نمی‌شود. پیروزی ترامپ در نوامبر آینده احتمالی است که به واقعیت نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود.
ترامپ بر انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواهان تسلط دارد. در چندین نظرسنجی او از جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا در ایالت‌های خاکستری پیشی گرفته است. در یکی از این نظرسنجی‌ها در نیویورک تایمز، ۵۹ درصد از رای دهندگان به او در مورد اقتصاد اعتماد داشتند، در حالی که فقط ۳۷ درصد به آقای بایدن اعتماد نشان دادند.
حداقل در انتخابات مقدماتی، دعاوی مدنی و پیگرد‌های کیفری تنها باعث تقویت ترامپ شده است. برای دهه‌ها دموکرات‌ها به حمایت رای‌دهندگان سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار تکیه کرده‌اند، اما تعداد قابل توجهی حزب را ترک می‌کنند. در ۱۲ ماه آینده، یک اشتباه توسط هر یک از نامزد‌ها می‌تواند تعیین کننده رقابت باشد و در نتیجه جهان را به لرزه در بیاورد.
این یک لحظه خطرناک برای جهان است که مردی مانند آقای ترامپ دوباره پشت در کاخ سفید ایستاده است. دموکراسی در داخل کشور دچار مشکل است. ادعای آقای ترامپ مبنی بر برنده شدن در انتخابات ۲۰۲۰ جنجالی تاریخی بود که می‌توانست ذهنیت تعداد بسیاری از آمریکایی‌ها را نسبت به دموکراسی در این کشور عوض کند و هنوز هم آن را تحت الشعاع قرار داده است. آمریکا همچنین با خصومت فزاینده‌ای در خارج از کشور مواجه است که توسط روسیه در اوکراین، ایران و گروه‌های متحدش در خاورمیانه و چین در سراسر تنگه تایوان و دریای چین جنوبی به چالش کشیده شده است. این سه کشور تلاش‌های خود را به‌سختی هماهنگ می‌کنند و چشم‌اندازی از نظم بین‌المللی جدید به اشتراک می‌گذارند.
از آنجایی که جمهوری‌خواهان ماه‌هاست که برای دور دوم ریاست‌جمهوری او برنامه‌ریزی می‌کنند، ترامپ ۲ با توپ پرتری نسبت به ترامپ ۱ وارد عرصه خواهد شد. مؤمنان واقعی او مهم‌ترین سمت‌ها را اشغال خواهند کرد. آقای ترامپ در تعقیب انتقام، حمایت‌گرایی اقتصادی و معاملات نمایشی ولخرجانه بی بندوبار خواهد بود. جای تعجب نیست که دورنمای دور دوم ریاست جمهوری ترامپ، پارلمان‌ها و اتاق‌های هیئت مدیره جهان را پر از ناامیدی کند.
بزرگترین تهدیدی که آقای ترامپ ایجاد می‌کند برای کشور خودش خواهد بود. او که به دلیل انکار انتخابات در سال ۲۰۲۰ دوباره قدرت را به دست آورد، مطمئناً در احساس خود تأیید می‌شود که فقط بازنده‌ها به خود اجازه می‌دهند به هنجارها، آداب و رسوم و از خود گذشتگی که یک ملت را می‌سازند مقید باشند ترامپ در تعقیب دشمنانش، با هر نهادی که سر راه او باشد، از جمله دادگاه‌ها و وزارت دادگستری، جنگ خواهد کرد.
با این حال، پیروزی ترامپ در سال آینده تأثیر عمیقی در خارج از کشور نیز خواهد داشت. چین و دوستانش از شواهدی مبنی بر ناکارآمدی دموکراسی آمریکایی خوشحال خواهند شد. اگر آقای ترامپ رویه قضایی و حقوق مدنی را در ایالات متحده زیر پا می‌گذاشت، دیپلمات‌هایش نمی‌توانستند آن‌ها را در خارج از کشور اعلام کنند. بدین ترتیب این ظن کشور‌های جنوب جهانی تأیید می‌شد که درخواست‌های آمریکا برای انجام آنچه درست است در واقع فقط یک تمرین ریاکاری است.
غرایز حمایت‌گرایانه آقای ترامپ نیز افسارگسیخته خواهد بود. در اولین دوره ریاست جمهوری او علیرغم تعرفه‌های چینی او اقتصاد رونق گرفت. برنامه‌های او برای دور دوم زیان‌آورتر خواهد بود. او و معاونانش در نظر دارند مالیات جهانی ۱۰ درصدی بر واردات اعمال کنند که بیش از سه برابر سطح امروز است.
حتی اگر سنا او را مهار کند، حمایت‌گرایی که با دیدگاه گسترده امنیت ملی توجیه می‌شود، قیمت‌ها را برای آمریکایی‌ها افزایش میدهد. آقای ترامپ همچنین در اولین دوره ریاست جمهوری خود با کاهش مالیات‌ها و پرداخت‌های مربوط به کووید-۱۹ اقتصاد را به جریان انداخت. این بار، آمریکا با کسری بودجه در مقیاسی مواجه است که فقط در جنگ دیده می‌شود و هزینه پرداخت بدهی‌ها بیشتر است. کاهش مالیات به جای تقویت رشد اقتصادی باعث تقویت تورم می‌شود.
در خارج از کشور، دوره اول ترامپ بهتر از حد انتظار بود. اما دوره دوم متفاوت خواهد بود، زیرا جهان تغییر کرده است. معامله‌گر بودن کشور‌ها هیچ اشکالی ندارد: آن‌ها موظفند منافع خود را در اولویت قرار دهند. با این حال، شهوت آقای ترامپ برای یک توافق و احساس او نسبت به منافع آمریکا محدود به واقعیت و بدون اتکا به ارزش‌هاست.
قضاوت ترامپ این است که خرج خون و گنج برای آمریکا در اروپا معامله بدی است؛ بنابراین او تهدید کرده است که جنگ اوکراین را در یک روز پایان خواهد داد و ناتو را ویران خواهد کرد، شاید با نادیده گرفتن تعهد آمریکا برای تلقی حمله به یک کشور به عنوان حمله به همه.
در خاورمیانه، آقای ترامپ احتمالاً بی قید و شرط از اسرائیل حمایت می‌کند، هر چند که درگیری در منطقه را برانگیزد. در آسیا، او ممکن است آماده انجام یک معامله با رئیس جمهوری چین، شی جین پینگ، برای ترک تایوان باشد، زیرا او درک نمی‌کند که چرا آمریکا به جنگ با یک ابرقدرت مجهز به سلاح هسته‌ای می‌رود تا از یک جزیره کوچک بهره‌مند شود.
اما با علم به اینکه آمریکا اروپا را رها خواهد کرد، پوتین انگیزه‌ای برای مبارزه در اوکراین و حذف کشور‌های شوروی سابق مانند مولداوی یا کشور‌های بالتیک خواهد داشت. بدون فشار آمریکا، بعید است که اسرائیل به اجماع داخلی برای مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها دست یابد. ژاپن و کره جنوبی با محاسبه اینکه آقای ترامپ در کنار متحدان خود نمی‌ایستد، می‌توانند به سلاح هسته‌ای دست یابند.
ترامپ با تاکید بر اینکه آمریکا هیچ مسئولیت جهانی برای کمک به مقابله با تغییرات اقلیمی ندارد، تلاش‌ها برای کند کردن آن را متوقف خواهد کرد؛ و او توسط چینی‌هایی احاطه شده است که معتقدند تقابل تنها راه حفظ سلطه آمریکاست. چین که بین یک رئیس جمهوری معامله‌گر و مقامات جنگ‌افروز او گرفتار شده است، می‌تواند به راحتی در مورد تایوان اشتباه محاسباتی کند و عواقب فاجعه‌باری در پی داشته باشد.
