«ماگدالنا جانکا»، دانشیار روانپزشکی کودک و نوجوان در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک گراسمن، گفت: «مطالعه ما نشان می‌دهد که هیچ مدرک قانع کننده‌ای وجود ندارد که هر یک از این تشخیص‌های دیگر در مادر می‌تواند باعث اوتیسم شود.»
جانکا گفت: «بسیاری از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم در مورد آن احساس گناه می‌کنند، فکر می‌کنند که در دوران بارداری کار اشتباهی انجام داده اند، و این بسیار ناراحت کننده است. من فکر می‌کنم نشان دادن اینکه این اتفاقات باعث اوتیسم نمی‌شوند مهم است و ممکن است به راه‌های مؤثرتری برای حمایت از کودکان اوتیستیک و خانواده‌هایشان منجر شود.»
برای این مطالعه، محققان بیش از ۱.۱ میلیون بارداری را در میان ۶۰۰۰۰۰ مادری که در فهرست ملی ثبت شده در دانمارک ثبت شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
این تیم از سوابق پزشکی برای بررسی بیش از ۱۷۰۰ تشخیص متمایز هر زن استفاده کرد.
آنها سپس فاکتورهای سلامتی را تصحیح کردند که می‌تواند توضیحی جایگزین برای ارتباط ادعایی بین سلامت یک زن باردار و اوتیسم فرزندش ارائه دهد.
جانکا گفت: «ما معتقدیم مطالعه ما اولین مطالعه‌ای است که کل تاریخچه پزشکی مادر را به‌طور جامع بررسی می‌کند و طیف گسترده‌ای از ارتباط‌های احتمالی را بررسی می‌کند، چندین شرایط همزمان و عوامل مخدوش‌کننده را کنترل می‌کند.»
پس از محاسبه این عوامل مخدوش کننده، تیم تحقیق دریافتند که ۳۰ تشخیص در میان مادران هنوز از نظر آماری با اوتیسم در کودکان مرتبط است. به عنوان مثال، به نظر می‌رسد که دیابت خطر ابتلاء به اوتیسم را ۱۹٪ و افسردگی را تا ۴۹٪ افزایش می‌دهد.
اما محققان سپس کودکان مبتلا به اوتیسم را با خواهر و برادرشان مقایسه کردند تا بررسی کنند که آیا این مشکلات سلامتی در مادر در کنار اوتیسم اتفاق افتاده است یا خیر.
به گفته محققان، اگر مادری در دوران بارداری کودکان مبتلا به اوتیسم و بدون اوتیسم مشکلات سلامتی مشابهی داشته باشد، این نشان می‌دهد که عواملی غیر از بیماری او بر خطر ابتلای فرزندش به اوتیسم تأثیر می‌گذارد.
به عنوان مثال، محققان خاطرنشان کردند که ژنتیک مرتبط با افسردگی ارتباط نزدیکی با ژن‌های اوتیسم دارد. زنی که در دوران بارداری از افسردگی رنج می‌برد، احتمالاً ژن‌هایی را با فرزندش به اشتراک می‌گذارد که هم باعث افسردگی و هم اوتیسم می‌شود، نه اینکه افسردگی به نوعی بر جنین تأثیر بگذارد و باعث اوتیسم شود.
با این حال، محققان خاطرنشان کردند که یافته‌های آنها باید در گروه‌های دیگر از افراد آزمایش شود تا تأیید شود که سلامت مادر بر خطر اوتیسم تأثیر نمی‌گذارد.
