به گزارش برنا؛ جولی فراگا، روانپزشکی که در یک کلینیک خصوصی در سانفرانسیسکو کار می کند و دارای مدرک دکترای روانشناسی است، گفت که مطالعات اخیر نقش نفرت و تنفر را در ایجاد بیماری های جسمی و روانی نشان داده است و به اهمیت آن اشاره کرد. او می گوید با این وضعیت مقابله کنید تا در دراز مدت از عوارض آن جلوگیری کنید.
او تأکید کرد: “در یک مطالعه کوچک، محققان دریافتند که کینه توزی ممکن است باعث تقویت افکار مزاحم، کاهش عزت نفس و بدتر شدن احساسات منفی شود.”
وی افزود: «تحقیقات نشان میدهد که حرکاتی مانند ورزش میتواند کینهها را از بین ببرد، زیرا به تنظیم احساسات آزاردهنده کمک میکند، که ممکن است باعث شود آسیب و عصبانیت که اغلب باعث ایجاد اراده بد میشود، آزاد شود.»
همچنین بر اهمیت جایگزینی «روایتهای نارضایتی» با بخشش و بخشش تأکید میکند.
فراگا به نقل از فرد لوسکین، محقق مدارا در دانشگاه استنفورد، گفت: “ناراحتی ها روایتی است که ما بارها و بارها درباره شخصی که به ما صدمه زده است برای خود تکرار می کنیم”.
طبق تحقیقات لوسکین، روایتهای نارضایتی بدن را در حالت تهدید قرار میدهد، که هورمون استرس (کورتیزول) را آزاد میکند و میتواند روند بهبودی را مختل کند.
طبق تحقیقات، بخشش به معنای فراموش کردن آسیب یا فردی که باعث آن شده است نیست، بلکه “مهارتی است که به ما کمک می کند بر احساسات خود غلبه کنیم و آنها را رهایی بخش می کند.
او توضیح داد که آسیب باید “هدایت شود و به اقدامات مثبت تبدیل شود. وقتی کینه ها شعله ور می شود، احساساتی شدن آسان می شود و وقتی این احساسات منفی بزرگ می شوند، ممکن است رسیدن به احساسات مثبت دشوارتر شود.”
یکی از راههای رام کردن محرکها، جستجوی «فلاشها» است. این اصطلاح که توسط رواندرمانگر دب دانا ابداع شد، به هر سیگنالی اشاره دارد که احساس امنیت، راحتی و ارتباط را برانگیزد، مانند تماشای غروب آفتاب، گوش دادن به موسیقی آرامبخش، یا نوازش کردن یک توله سگ، بر خلاف محرکهایی که سیستم عصبی را تحریک میکنند بدن شل شود.
جولی فراگا با تاکید بر اینکه کینه ها “ممکن است بخشی از زندگی باشند، اما نباید بر ما غلبه کنند”، می افزاید: ورزش، بخشش و جستجوی بارقه های امید می تواند به رهایی از رنجش کمک کند که برای سلامت جسمی و روانی ما مفید است.