چندین ابتکار عمل در سیاستگذاری‌های اخیر پکن نشان می‌دهند که دولت آن کشور در حال تغییر اولویت‌های اقتصادی خود می‌باشد. پکن برای توقف رکود بی‌سابقه املاک از دولت‌های محلی می‌خواهد خانه‌های فروخته نشده را با وام‌های ارزان قیمت از بانک مرکزی خریداری کنند.
بوروکرات‌های ارشد اخیرا در مورد لزوم رفع معضل “تقاضای ضعیف داخلی” صحبت کرده اند که حرکت خوشایندی برای دولتی محسوب میشود که معتقد است تقویت تولید صنعتی موثرترین راه برای خارج کردن کشور از رکود اقتصادی است.
با این وجود، مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد. سرمایه گذاران بدبین می‌پرسند که آیا “شی جین پینگ” رئیس جمهور چین نظر خود را در مورد نقش املاک و مصرف تغییر داده است؟ در هر حال شعار او مبنی بر آن که “مسکن باید جایی برای زندگی کردن باشد نه برای حدس و گمانه زنی” منجر به سرکوب بیرحمانه از همه گوشه‌های بوروکراسی شد.
علاوه بر آن، شی در دهه ۱۹۶۰ میلادی بزرگ شده است زمانی که شعار محبوب در چین “اول تولید کن بعد زندگی کن” بود. در آن برهه زمانی چین به شکل منحصر بفردی بر روی تولید صنعتی متمرکز شده بود. برای مثال، چین در آن زمان در حال توسعه فناوری هسته‌ای خود بود در حالی که وضعیت معیشتی شهروندان چینی نادیده گرفته می‌شد. آیا شخصی، چون شی با چنین پیشینه‌ای واقعا می‌تواند جهان بینی خود را که در طول سالیان متمادی شکل گرفته به ناگهان و یک شبه تغییر دهد؟
شی ممکن است چاره‌ای نداشته باشد. در چهار ماهه نخست سال ۲۰۲۴ میلادی فروش خانه تنها به ۲.۴ تریلیون یوان (۳۳۲ میلیارد دلار) رسید که حاکی از بدتر شدن اوضاع بود این در حالیست که فروش سالانه در اوج سال ۲۰۲۱ میلادی از ۱۶ تریلیون یوان نیز فراتر رفته بود. برای مقایسه می‌توان اشاره کرد که علیرغم موفقیت بزرگ چین در عرصه خودرو‌های الکتریکی یا برقی فروش خودرو در سال گذشته تنها ۴.۹ تریلیون یوان بود. هیچ بخش جایگزینی وجود ندارد که بتواند سیاهچاله باقی مانده از املاک و مستغلات را در اقتصاد چین دست کم در چند سال آینده پر کند.
شی ممکن است متوجه شود که بدون یک پایگاه قوی مصرف کننده داخلی چین همواره در دست آمریکا باقی خواهد ماند. این بدان معناست که رویای او برای جوان سازی ملت بزرگ چین ممکن است هرگز محقق نشود.
داده‌های اقتصادی اخیر به وضوح نشان می‌دهند که چین علیرغم تلاش جدی دولت آن کشور برای تنوع بخشیدن به منابع درآمدی کماکان از چرخه‌های تجاری در غرب دنباله روی می‌کند. در سطح جهانی شرکت‌ها در ماه نوامبر شروع به ذخیره سازی مجدد قطعات نیمه هادی کردند که نتیجه آن بهبود در سفارش‌های صادراتی جدید چین به ویژه در حوزه تراشه‌های ارزشمند شی بود.
با این وجود، صادرات به تنهایی نمی‌تواند چین را به یک ابر قدرت تبدیل کند.. تعرفه‌های تنبیهی اعمال شده از سوی غرب بهترین شرکت‌های چینی مانند شرکت تولید کننده خودرو‌های برقی BYD را مجبور می‌کنند تا کارخانه‌هایی را در خارج از کشور راه‌اندازی نمایند و ویژگی چینی خود را به حداقل برسانند تا بتوان محصولات آن شرکت و شرکت‌های مشابه را ساخت اروپا دانست. زمانی که کارآفرینان به خارج از کشور نقل مکان می‌کنند و نمی‌خواهند کالا‌های شان با چین مرتبط شود چنین وضعیتی نمی‌تواند به رویای چینی مدنظر شی کمک کند؟
اگر خریدار بزرگتری باشید همه می‌خواهند دوست شما باشند. به اصطلاح ارتشی از خرج کنندگان پول خوشحال می‌توانند سلاحی در جنگ تجاری جدید بر سر تولیدات پیشرفته باشد. جالب اینجاست که آلمان بزرگ‌ترین سازنده خودرو‌های برقی اروپا با تحقیق در مورد شیوه‌های تجاری ناعادلانه چین مخالف است حتی در شرایطی که ایالات متحده برای پیوستن به نیرو‌های آن قاره تلاش می‌کند.
مقام‌های دولتی در برلین در مورد موضوع اعمال مجازات‌هایی که ممکن است پکن را تحریک به تعطیلی کارخانه‌های خودروسازان آلمانی مانند بی ام دبلیو و فولکس واگن در چین سازد کارخانه‌هایی که در آن کشور بسیار موفق بوده اند بسیار محتاطانه عمل می‌کنند.
