جادوی انگور سیاه برای سلامت

انگور سیاه از جمله جواهرات طبیعت در دنیای میوه‌ها است و علاوه بر خوشمزگی با طعم شیرین و قوی خود، دارای مزایای مغذی فراوانی است.

بد نیست در این مطلب نگاهی داشته باشیم به عواملی که در خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی بالای انگور سیاه نقش دارند.

تقویت ایمنی

اگر می‌خواهید امسال از برخی از بیماری‌ها پیشگیری کنید، انگور یک مکمل ضروری است که باید به سبد مواد غذایی خود بیافزائید. ویتامین C و اجزای گیاهی مانند رسوراترول، کوئرستین و آنتوسیانین‌ها ازاجزای مهم این خوراکی خوشمزه هستند. بدن از تمام این ریزمغذی‌ها به عنوان آنتی اکسیدان برای مبارزه با رادیکال‌های آزاد عامل بیماری و کاهش التهاب استفاده می‌کند. 

کمک به کنترل وزن

یک غذای مغذی و کم کالری که می‌تواند به شما در کنترل وزن کمک کند انگور است. یک فنجان انگور تقریبا ۱۲۴ کالری دارد. کاهش وزن با کمبود کالری تسهیل می‌شود که زمانی اتفاق می‌افتد که کالری کمتری نسبت به کالری مصرفی دریافت کنید. علاوه بر این، انگور حاوی فیبر است که ممکن است به مدیریت وزن کمک کند. فیبر نوعی کربوهیدرات است که به وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها مواد بیشتری می‌دهد و احساس سیری را طولانی می‌کند.

تقویت قلب

انگور به دلیل داشتن فلاونوئیدها ممکن است برای سلامت قلب مفید باشد. انگور از سلامت قلب و عروق. انگور سیاه از پلاکت‌ها، کلسترول، تعادل بین آنتی‌اکسیدان‌ها و رادیکال‌های آزاد، سلامت عروق خونی و ابتلا به فشار خون مراقبت می‌کند. به دلیل این عوامل، انگور مکمل خوبی برای رژیم غذایی است که سلامت قلب را ارتقا می‌دهد.

بهبود بینایی

علیرغم تمرکز ما روی مواد شیمیایی گیاهی، انگور همچنین حاوی مواد مغذی گیاهی زآگزانتین و لوتئین است. در حقیقت، این مولکول‌های گیاهی رنگدانه‌های کاروتنوئیدی هستند که در بهبود سلامت چشم نقش دارند. از آنجایی که لوتئین و زآگزانتین تنها دو کاروتنوئیدی هستند که در شبکیه چشم جمع می‌شوند، به ویژه برای سلامت چشم مفید هستند. این کاروتنوئیدها به افراد کمک می‌کند تا با بیماری‌های چشمی مرتبط با افزایش سن، از جمله آب مروارید و دژنراسیون ماکولا مبارزه کنند.

جلوگیری کننده از سرطان

انگور حاوی فلاونوئیدها و رسوراترول است که طبق برخی تحقیقات هر دو ممکن است اثرات ضد سرطانی داشته باشند. این مواد ممکن است به مبارزه با استرس اکسیداتیو کمک کنند، که با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است. آسیب سلولی ناشی از عدم تعادل بین آنتی اکسیدان‌ها و رادیکال های آزاد یا اتم‌های ناپایدار به عنوان استرس اکسیداتیو شناخته می شود.