پروفسور صهیونسیت، ایتان گیلبوع کارشناس مسائل ایالات متحده و پژوهشگر ارشد مرکز مطالعات استراتژیک بگین سادات در رابطه با تنش‌های اخیر میان ایران و آمریکا نوشت:
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا فعلی آمریکا در دوره دوم ریاست جمهوری خود، الگویی از کنش و واکنش در مسائل مختلف روابط بین الملل را ایجاد کرده است که در رابطه با موضوع هسته‌ای ایران، به نقطه بسیار حساس و ویژه‌ای رسیده است. برجسته‌ترین عنصر رفتاری در این الگوی رفتاری ترامپ، شخصیت اوست که عامل تعیین‌کننده‌ای در مدیریت گفتار و اقدامات اوست. او یک قلدر پر زور است که دوست دارد حرکات نمایشی و غیرعادی را در مقابل مخالفان و دوستان خود به نمایش گذاشته و به آنها دیکته کند.
او بارها برای رسیدن به اهدافش از تهدید استفاده می‌کند و هشدار می‌دهد که اگر طرف مورد تهدید دستورات او را نپذیرد، “درهای جهنم به روی او باز می‌شود” یا “اتفاق بسیار بدی برای او رخ می‌دهد”. او به دولت و حکومت‌هایی که از پذیرش حرفش امتناع می‌کنند، هشدار می‌دهد که واکنش آمریکا بزرگ‌ترین و سخت‌ترین پاسخی خواهد بود که تا به حال تجربه کرده‌اند.
این پروفسور صهیونیست در رابطه با شخصیت و رفتارهای وی در حوزه مسائل بین الملل می‌نویسد:
خواسته‌های او افراطی است. در واقع او دوست دارد سیاست و نظم موجود را در هم بشکند و طرح‌ها و راه‌حل‌های ساختارشکنانه‌ای برای مشکلات پیچیده ای که برای چندین دهه عرصه بین‌المللی را دچار مشکل کرده است، پیشنهاد دهد. صبر او کم است، خواهان دستاوردهای چشمگیر، آنهم در کمترین زمان ممکن است و می خواهد جدی گرفته شود. او از رسانه‌ها برای انتقال تهدیدات و خواسته‌های خود استفاده می‌کند و در نشست های خبری آنها را تکرار می‌کند.
ترامپ خواسته‌های بسیار بزرگ و غیرعادی ارائه می‌کند: تخلیه ساکنان از غزه و کنترل این باریکه توسط آمریکا، تصرف جزیره گرینلند، بازگرداندن کانال پاناما به کنترل آمریکا، تبدیل کانادا به پنجاه و یکمین کشور ایالات متحده و اعمال تعرفه‌های سنگین بر واردات اجناس که اغلب شامل همسایگان و متحدان آمریکا می‌شود.
وی در رابطه با خواسته ترامپ از ایران نوشت:
او خواستار برچیدن کامل زیرساخت‌های هسته‌ای ایران است، حتی به وجود حداقل زیرساخت‌های که بتواند نیازهای ایران مورد استفاده قرار گیرد، راضی نیست. این یک تغییر قابل توجه در موضع سابق آمریکا است که توسط رئیس جمهور اوباما و بایدن فرموله شده بود. آنها فقط می‌خواستند رشد و گسترش برنامه هسته‌ای را متوقف کنند، اما ترامپ می‌خواهد آن را حذف کند.
ایتان گیبلوع در رابطه با تنش‌های لفظی شکل گرفته میان تهران و واشنگتن می‌نویسد:
با این پیش‌زمینه، در روزهای اخیر یک فرآیند خطرناک پینگ‌پنگ مانند از مبادله پیام‌ها، تهدیدها و اقدامات بین واشنگتن و تهران ایجاد شده است.
ترامپ در نامه اخیر خود همکاری و احترام متقابل را پیشنهاد داده و همچنین در بخشی دیگر نیز ایران را تهدید کرده است. ایران نیز به شدت نسبت به تهدیدات ترامپ واکنش نشان داد. آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به تهدیدات ترامپ گفت: «ایران تحت تهدید و فشار مذاکره نخواهد کرد» و حتی دولت آمریکا را «دولت اراذل و اوباش» تعریف کرد. رئیس جمهور مسعود پزشکیان نیز صریح تر بود و گفت: من تحت تهدید هم با شما مذاکره نمی کنم، هر غلطی می‌خواهید بکنید.
در پاسخ نامه، ایران تمایل خود را برای مذاکره ابراز کرد، اما خواستار آن شد که این مذاکره “با احترام متقابل” و بر اساس توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ که با رئیس جمهور باراک اوباما امضا کرد، انجام شود. این کشور هرگونه بحث درباره سامانه‌های موشکی خود و روابط خود با محور مقاومت در منطقه را تکذیب کرد.
ترامپ در مواجهه با پاسخ ایران، اظهارات تهاجمی خود را تشدید کرد و تهدیدهای واضح‌تری علیه ایران مطرح کرد: «اگر ایران توافق نکند، ما آن را به گونه‌ای بمباران خواهیم کرد که هرگز ندیده است». ایران نیز در طرف مقابل پاسخ داد: موشک‌های ما آماده است، اگر بمباران کنید ضربه سختی به شما وارد خواهد شد.
دو طرف همچنین تلاش کردند با اقدمات عملی، پیام‌های تهدید آمیز به یکدیگر ارسال کنند، ترامپ با ارسال بمب افکن های بی-۲ به منطقه و ایران نیز با رونمایی از یکی دیگر از شهرهای موشکی خود پیام‌هایی ارسال کردند.
این پروفسور صهیونیست در پایان، در رابطه با وضعیت پیچیده‌ای که ترامپ در آن قرار دارد خاطر نشان کرد:
ترامپ اکنون تهدید می کند، اما امیدوار است که ایرانیان خواسته‌های او را انجام دهند و وی مجبور نباشد تهدیدات نظامی خود را اجرا کند. هر دو طرف به مذاکره و نه درگیری نظامی علاقه دارند. این احتمال وجود دارد که لفاظی‌ها و تدارک نظامی آنها، به‌عنوان مقدماتی برای گشایش مسیر به منظور آغاز مذاکره است. اما فاصله بین این دو زیاد است و روی یک طناب بسیار نازک راه می‌روند که هر لحظه ممکن است پاره شود.
اگر ایران بر امتناع خود از پذیرش مذاکره با ترامپ پافشاری کند، ترامپ در دوراهی سختی قرار خواهد گرفت، زیرا اگر حمله نظامی را که وعده داده بود، انجام ندهد، دیگر هیچ کشوری تهدیدهای او را جدی نخواهد گرفت و اگر اقدام به حمله نظامی کند، ممکن است همانطور که ایران قول داده است، تمام منطقه آتش می‌گیرد.
جای تردید است که آیا افکار عمومی آمریکا برای جنگی جدید و بزرگ در منطقه آماده هستند، زخم‌های عمیق جامعه آمریکا در شکست های نظامی در افغانستان و عراق هنوز التیام نیافته است.
باوجود تنش‌های فعلی، احتمال مذاکره همچنان زیاد است و احتمال آن از احتمال درگیری نظامی میان ایران و آمریکا کمی بیشتر است. هر یک از این دو سناریو تأثیر زیادی بر موضع اسرائیل خواهد داشت، بنابراین اسرائیل باید برای هر اتفاقی آماده شود.
